Bir Annenin Yasam Savasi Açiklamasi 1 Saat Kalp Masaji Yapildi, Doktorlar Bile Ümitsizdi 100 Gün Sonra Taburcu Oldu

Istanbul’da 6 ve 12 yaslarinda 2 çocugu olan 46 yasindaki Nuran Yilmaz, kizini tahlilleri için 9 Mayis’ta Medipol Mega Üniversite Hastanesi’ne götürdü. Iddiaya göre burada saat 13.00 siralarinda bir anda fenalasan Yilmaz kusmaya baslarken, hemen hastanenin acil servisine alindi. Kalp krizi geçirdigi anlasilan Yilmaz’in duran kalbini çalistirmak için yaklasik 1 saat mücadele verilirken, çesitli cihazlarla destek saglandi. Yilmaz’in kalbi yeniden çalistirilirken, sol ana koronerinde yirtilma oldugu anlasildi. Kalbi çalisirken sol ana damara by pass yapilan Yilmaz, adeta yasama tutunmak için direndi. 45 gün yogun bakimda kalan Yilmaz, tedavilere olumlu yanit vererek servise alindi. Kizinin tahlili için geldigi hastaneden 100 gün sonra bir ayaginda ampütasyonla taburcu edilen 2 çocuk annesi Yilmaz, yasadiklarini anlatti. Kalp ve Damar Cerrahisi Klinigi’nden Prof. Dr. Bahadir Daglar ve Doç. Dr. Hasan Erdem de hastalarinin durumuna iliskin bilgi verdi. Islemler sirasinda ekibin bile umutsuzluk yasadigini ancak hiçbir zaman pes etmediklerini aktaran doktorlar, hastanin yasamasinin neredeyse mümkün görünmedigi bir tabloda yeniden hayata tutunmasindan ise büyük mutluluk duyduklarini söyledi.



“Böyle bir sey tahmin etmiyordum, çünkü hiçbir rahatsizligim yoktu"

Kizinin tahlilleri için geldigi hastanede 100 gün boyunca tedavi gören Nuran Yilmaz, “Iyi ki arabada olmadi. Allah korusun çünkü bir kaza durumunda çocugumu da kaybedebilirdim, ben de yetisemeyebilirdim. Araci valeye biraktiktan sonra yürüyerek geldim, hiçbir sey yoktu. Kizim rahatsizdi, radyolojide tahlili vardi, kolumun uyusmasini hissettim. Megerse kalp krizi geçiriyormusum. 2 ay boyunca uyutuldum, kalp krizi sorunu halledilse de baska sorunlar çikmisti. Ben yogun bakimdayken kizim resmimi yapmis, hemsireler sag olsunlar daha iyi olmam için tam karsimdaki cam asmislardi. Her gün onu görüyordum, o benim için büyük bir motivasyon oldu. Ne zamanki özel odaya çiktim, çocuklarimla kavustum. Ilk gördügümde çok agladim, çünkü kizim büyümüs, boyu uzamisti, bir de ben tarihin ne oldugunu bilmiyordum. Subat ayi saniyordum, megerse hazirana girmisiz. Kizim ve oglum o kadar büyümüs geldi ki bana ikisine de sarildim, birakmak istemedim. Çok mutlu oldum, iyi ki dedim onlarla birlikteyim. Aslinda bu hastanede çogu kisi beni tanidi, bana ‘inanilmaz kadin’ diyorlar. Anlamamistim neden diye, sonradan anlatinca gerçekten de öyleymisim. Gerçekten de böyle bir sey yasayan hastanin; damarim yirtilmis, yasama sansi yok gibi bir seymis. Hocalarim da sag olsun gerekli bütün tedavileri uyguladilar. Sürekli agliyordum neden benim basima geldi, ne yaptim diye. Bu bana verilen ikinci bir sans diye görüyorum,

demek ki yasamam istendi çok sükür. Ben böyle bir sey tahmin etmiyordum. Çünkü hiçbir rahatsizligim yoktu. Sigara kullanmiyordum, yürüyüslerim olurdu, yememe, içmeme dikkat ederdim. Herkes sok oldu, kimse pes etmesin" dedi.



“Nadir bir olaydi, herkes düzeleceginden ümitsizdi"

Hastasinin durumunun çok umut vermedigini ancak ekip olarak en basindan taburculuga kadar büyük bir çaba harcadiklarini aktaran Kalp ve Damar Cerrahisi Klinigi’nden Prof. Dr. Bahadir Daglar, yasananlarin çok sik karsilasilan bir durum olmadigini ifade etti.

Hastalara müdahale edilirken hastanelerdeki tibbi donanimin da büyük önem tasidigini söyleyen Prof. Dr. Daglar, “Zor bir süreç yasandi. Önce çok umutlu gözükmüyordu, doktor arkadaslarimiz ve biz de ayni sekilde düsünüyorduk. Kendisi tedavilere cevap vermeye baslayinca giderek toparlamaya basladi.

Birtakim komplikasyonlar çikti ama onlar da bir sekilde telafi edildi. Ayaktaki ufak bir ampütasyonla bu büyük olay geçirilmis oldu. Nadir bir olaydi, kardiyologlar da müdahale edemediler, orada diseksiyon yasandigi için onlarin müdahalesi de uygun degildi. O nedenle ameliyat yapmak durumunda kaldik. Küçük de olsa sikayetleri önemsemek gerekiyor, daha sonra olusan olaylar geri dönüsümsüz hale gelebiliyor. Cerrahi hayatimizda böyle olaylarla en fazla 3-4 defa karsilasmisizdir. Onun için herkes düzeleceginden ümitsizdi. Ameliyathane, yogun bakim ekibi ve serviste çalisan arkadaslar hep beraber bu güzel olayda emektar olan kisiler onlara da tesekkür etmemiz lazim” ifadelerini kullandi.

“Ölüm öncesi hal gibi çok kötü durumdaydi, 26 yillik kalp cerrahisi sürecinde benim bile çok fazla bir umudum yoktu"

Hastanin rahatsizligi ve tedavisine iliskin konusan Kalp ve Damar Cerrahisi Uzmani Doç. Dr. Hasan Erdem, “Hastanin problemi kalbindeki bir damarin ani yirtilmasi. Çocugunu radyolojik görüntülemeye götürdügünde burada ani bir fenalasmasi, bulanti, kusmasi olmasi üzerine acil servis klinigine alinmis. Orada yapilan kalp masajiyla döndürmeye çalismislar. Bu masaj ortalama 60 dakika kadar sürmüs. Hasta yanit verince hastayi kardiyoloji bölümüne anjiyoya almislar ve soncunda hastanin sol ana damarinda bir yirtik oldugu görülmüs, hastanin tansiyonlarinin istenilen düzeyde olabilmesi için hastaya intraaortik balon ve ECMO dedigimiz cihazlarla hastaya destek yapilmis. Her sey bir umut isigiyla basladi, biz daha sonra hastayi ameliyata aldik, kalp cihazlari intraaortik balon ve ECMO cihazlariyla onun sonucunda by passimizi yaptiktan sonra hastanin gögüs kafesi açik olarak yogun bakima aldik. 48 saat yogun bakimda gögüs kafesi açik olarak hastayi takip ettik, sonra hastanin gögüs kafesini kapattik. Ek problemleri oldu, hasta ilk yogun bakima yattiginda bizim pre koma dedigimiz yani nörolojik olarak ölüm öncesi hal gibi hiçbir refleksi olmadan, bilinç kaybi, karaciger, böbrek fonksiyonlari çok kötü durumdaydi. Hastadan biraz umut isigi gördük ve onun üzerine yürüdük ve sonuçta iyi bir yere vardik. 45 günlük yogun bakim sürecinden sonra hastayi servise aldik. Toplam 100’ncü günde hastamizi evine gülerek yolladik. 26 yillik kalp cerrahisi sürecinde degerlendirdigimde benim bile çok fazla bir umudum yoktu. Sik görülen bir tablo degil, 1 saatlik kap masaji, bir sürü mekanik destek ilaçlarindan sonra böyle bir hastanin yasamda tutunmasi çok zor neredeyse imkansiza yakin ama bunu bir sekilde hastamizla birlikte basardik. Bizler için en büyük mutluluk; buradan gülerek ayrilmasi, çocuklarina sarilmasi paha biçilmez bir mutluluk. Doku kaybindan dolayi parmak uçlarindan ampütasyon yapildi. Bundan sonraki diger süreçte fizik tedavi ve rehabilitasyon süresi var. Genç doktor arkadaslarima belki bir fikir beyan etmesi için bu sunmak istiyorum”