500'Ü Askin Köpege Barinakta Bakan 'Inci Anne' Hayirseverlerden Yardim Istiyor

Ankara Keçiören’de ’Inci anne’ lakapli 62 yasindaki Inci Aksoyoglu, 20 yildir kendi barinaginda sokak köpeklerine bakicilik yapiyor. Kimi kör, kimi siddete maruz kalmis kimi terk edilmis köpeklerle bir arada yasayan Aksoyoglu, artik yaslandigi ve dizine protez takilmasi gerektiginden dolayi artik barinagi isletemez hale geldi. Aksoyoglu, günde 18 adet aldigi kilosu 225 lira olan 15 kilogramlik kuru mamalardan, 7 bin 500 lira olan personel maasindan ve hepsi magdur olan köpeklerin 30 bin lirayi askin klinik masrafinin altindan kalkamadigi için artik hayvan severlerden ve hayirsever is adamlarindan yardim istiyor. Barinagindaki 500’ü askin köpegi için ilan açarak para istedigini dile getiren Aksoyoglu, artik dilenci konumuna geldigini, masraflara yetismedigini dile getirdi. Hayvan severlere ve hayirseverlere seslenen Inci anne, ölmeden önce tek dileginin ‘çocuklari’ olarak niteligi köpeklerinin masraflarinin karsilanmasini istiyor. Inci annenin en büyük dilegi ise köpeklerine kendisi kadar iyi bakacak birinin, herhangi bir ücreti olmayan barinagi kendisinden devralmasini ya da yardimlarla istihdam edilecek personelin basinda durarak onlara yardimci olmak istiyor.

“Yemekleri, mamalari, klinikleri derken çok zorlaniyorum”

Inci Aksoyoglu, IHA muhabirine yaptigi degerlendirmede, 20 yildir sokak hayvanlarina baktigini belirterek, “Hep magdur bize gelen ‘çocuklar’. Siz bakmayin su an saglikli olduklarina, buraya geldiklerinde çok kötü sartlarda gelen çocuklar var. Bu köpekleri hep kisirlastiriyorum. Yemekleri, mamalari, klinikleri derken çok zorlaniyorum. Çok zorlaniyorum” dedi.



“‘Ne olur mama’, ‘ne olur klinik’ diye diye artik dilenci oldum”

Barinakta karsilastigi en büyük sorunun mama ve eleman sorunu oldugunu söyleyen Aksoyoglu, “Bir tane eleman var. O bir tane elemana da 7 bin 500 lira para veriyoruz. Ikinci bir eleman alamiyoruz. Çünkü bütçemiz yetmiyor. Mama ve klinik paralarina da yetisemiyorum. Onlar için de ilan açiyorum. ‘Ne olur mama’, ‘ne olur klinik’ diye diye artik dilenci oldum. Utaniyorum artik. Çok üzülüyorum. Ben sunu istiyorum: Ikinci bir eleman. Mama sorununa, klinik borcuna destek. Ne olur. Büyük is insanlarindan destek istiyorum. Ben kendime istemiyorum. Ben asla kendime para istemiyorum. Benim ikinci bir elemanimin parasini ödeyecek, hayvanlarima mama sponsoru olacak, klinik borçlarini ödeyecek kim olursa destek bekliyorum. Çünkü bunlar artik benim çocuklarim gibi oldu” diye konustu.



“Gözleri kör olanlar, iskenceye ugramislar, tecavüz magduru olanlar, belediyeler tarafindan daglara taslara atilmis olanlar, uyuz olanlar, ölmek üzere bulmus olduklarimi var”

Barinaktaki köpeklerin hastaliklarini ve barinaga nasil geldigini anlatan Inci anne, “Buradakiler, sakat. Gözleri kör olanlar, iskenceye ugramislar, tecavüz magduru olanlar, belediyeler tarafindan daglara taslara atilmis olanlar, uyuz olanlar, ölmek üzere bulmus olduklarimi var. Hep böyle magdur hayvanlar var. Buradaki köpeklerin hiçbirini ‘Ne kadar tatli, alayim da bizim barinaga götüreyim’ diye bir sey yok. Hepsi magdur” dedi.



“’Inci anne ne olur üç tanesi sende dursun. Sen al ben sana mamasini da getirecegim, destegini de yapacagim’ deyip atan gitti, atan gitti”

Barinakta 500’ü askin köpegin bulundugu bilgisini veren Aksoyoglu, “Buraya hayvanlar en çok, hayvan sever gibi görünenlerin, ‘Inci anne ne olur üç tanesi sende dursun. Sen al ben sana mamasini da getirecegim, destegini de yapacagim’ hepsi tarafindan atan gitti, atan gitti. Bir daha ne telefon numarasini bulabiliyorsun ne de kendini bulabiliyorsun bu insanlarin. Hayvanlar bu sekilde çogaldi burada. Kapinin önüne atip kaçanlar var” ifadelerini kullandi.

“Benim gibi güzel bakacak bir gönüllü istiyorum”

Kendisinin artik bakacak gücünün olmadigini belirten Aksoyoglu, “Sagligim çok kötü. Dizimin protez olmasi lazim. Zorlaniyor muyum degil, artik can çekisiyorum. Insanlara sunu da söylüyorum: Gelin, bakin, gönüllü olarak burayi yürütmek isteyen olursa ben gelir gösteririm. Arada da yavrularimi sevmeye gelirim. Sadece ben yavrularimi sevmeye geleyim. Ama alsinlar. Benim gibi güzel bakacak bir gönüllü istiyorum. Alsinlar çünkü benim gücüm yetmiyor artik. Ben çok hastayim artik. Sagligim çok bozuldu beni” diye konustu.



“Gözüm kapanmadan onlari emanet edebilecegim güvenli bir yer olmasi lazim. Alsinlar insanlar parça parça bu yavrulari. Kapatayim gideyim”

Su an barinagi birakip gittiginde ne olacagi sorusu yöneltilen Inci anne, sunlari söyledi:

“Belediyeler gelecek, tek tek hepsini alip götürüp atacaklar. Ne yapacaklar? Benim gibi mi bakacaklar? Ne olacak? Hepsi meçhule gidecek. Benim emek verdigim bu canlarin hepsi meçhule gider. Alacaklar, toplayacaklar, götürecekler sonra da barinaklar arasinda paylastiracaklar, ondan sonra daglara taslara birakacaklar. Benim gibi, ‘çiçek’ gibi mi bakacak? Ben ‘çiçek’ gibi bakiyorum ama nereye kadar? Ben bittim artik. Tükendim, bittim. Ne olur birileri sesimi duysun artik ya. Bunlar keyfi alinmis ‘çocuklar’ degil. Allah rizasi için. Burada iki çalisana sponsor olsalar, her gün geldigim gibi yine gelirim. Baslarinda dururum, ‘Yavrum sunu yap, bunu yap’ derim ama yok ki. Veremiyorum ki. Bir tane elemanin parasini bile veremiyorum. Ben ne yapayim? Insanlar sadece evlatlarini gözünün önüne getirsin. Benim gibi düsünmeyebilirler belki ama düsünenler de vardir. Bunlar benim çocuklarim. Gözüm kapanmadan onlari emanet edebilecegim güvenli bir yer olmasi lazim. Alsinlar insanlar parça parça bu yavrulari. Kapatayim gideyim.”