Aydin'in 'Robin Hood'u Ihtiyaç Sahiplerinin Yüzünü Güldürüyor
Aydin’da yasayan ayakkabi tamir ustasi Sezer Beytosun (49), kendisini dünyaca ünlü roman kahramani Robin Hood’a benzeterek dükkaninda unutulan ayakkabilari ihtiyaç sahiplerine dagitiyor.
Aydin’in Efeler ilçesinde yasayan 49 yasindaki Sezer Beytosun, 4 metrekarelik atölyesinde ayakkabi tamiri yaparak meslegini ilk günkü heyecan ile devam ettiriyor. Çirak olarak geldigi atölyede meslegine usta olarak devam eden ayakkabi tamir ustasi Sezer Beytosun, 35 yillik meslek hayatinda ise tamir edilmesi için dükkanina birakilan ve unutulan ayakkabilari ise ihtiyaç sahiplerine dagitiyor. Son olarak dükkaninda yaklasik 4 çuval unutulmus ayakkabi çikartan Beytosun, “Bir nevi zenginden alip fakire veriyoruz” diyerek yardimlasmanin önemine de dikkat çekti. Unutulan ayakkabilar ile ihtiyaç sahiplerinin yüzünü güldüren ayakkabi tamir ustasi Beytosun’un dayanisma örnegi ise dünyaca ünlü roman kahramani Robin Hood’a benzetildi.
Ustaligini aktaracak çirak bulamadigini ifade eden Beytosun; “Ilkokulda çiktiktan sonra 11 yasinda çirak olarak bu meslege basladim. Çiraklik, kalfalik ve ustalik olarak 35 senedir ayni yerde çalisiyorum. Bu isi abim yapiyordu. Ben de yanina çirak olarak girdim. O daha sonra bu isi birakti, ben kaldim. Yani abim benim ustamdir. O günden bu yana da çirak girdigim dükkanda usta olarak devam ediyorum. Artik yetistirecek çirak bulamiyoruz. Yetistireyim istiyorum ama gelen yok. Benim oglum dahi bu ise yanasmiyor. Ustalik bitiyor artik. Benden sonrasi yok yani” dedi.
Tamir edilmesi için birakilan ancak unutulan ayakkabilarin isyerini doldurdugunu belirten Beytosun; “Yillardir o kadar çok ayakkabi tamiri yaptim ki, tamirini yaptigim ayakkabilari sahipleri zamaninda almaya gelmeyince is yerim ayakkabilarla doldu. Ayakkabilari birakiyorlar, ‘yarin gelirim’ diyorlar gelen giden olmuyor. Ne telefon numarasi oluyor ne adresi. Tamiri yapilan ayakkabilar da elimizde kaliyor. Atmak istesen atamiyorsun da. Yaklasik 4 çuval unutulan ayakkabi vardi. Çogunu ihtiyaç sahiplerine dagittim. Dükkanin önüne sergi gibi açtim. Ayakkabilarin bazilarini da köyüme götürdüm ve oradaki ihtiyaç sahibi olanlara verdim. Içeride suan 20 çifte yakin ayakkabi kaldi ve sahiplerini bekliyor. Sahipleri gelmezse onlari da ihtiyaç sahiplerine dagitacagim. Yaklasik 3-4 ay bekliyorum ayakkabilari almaya gelen olursa diye. Esasen odamizin da verdigi ‘1 ay içerisinde alinmayan ayakkabilardan mesuliyet kabul edilmez’ diye bir talimat var. Biz yine de 3-4 ay bekliyoruz. 1 sene gibi gelmeyenlerin ayakkabisini genelde fakirlere veriyorum. Ayaginda ayakkabi olmayan, alacak gücü olmayan vatandaslari yolda gördügüme veriyorum ayakkabilari. Aslinda zenginden alip fakire veriyoruz bir nevi” dedi.
“Bir umut bekliyorum”
Unutulan ayakkabilarin sahiplerinin gelmesini ve bir umut yaptigi masrafi çikarabilmeyi bekledigini ifade eden Beytosun; “Bir umut ayakkabilarin sahibi gelir de yaptigimiz masrafi çikaririz diye bekliyoruz. Ayakkabiyi tamir için birakiyorlar, malzeme harcayip yapiyorsun ama alan yok. Isin garip tarafi hazir tabanlar çürüme yapiyor. Bu sefer benim yaptigim malzeme de emegim de bosa gidiyor. Cepten zarar yaziyor. Meslegimizin güzel yönleri de var böyle sikintili taraflari da oluyor. Çogu müsterimiz ayakkabilarini teslim alirken ödemesini yapiyor. Böyle olunca unutulan ayakkabilari tamir edince masraflari da malzemeleri de bizim cebimizden gidiyor” dedi.
