'Ramazan Bayramınız kutlu olsun...Ben bayram kutlamayı, 5 yıl önce babamı toprağa verdikten sonra bıraktım...Babamın sesini duymadığım ne bayramın bir anlamı var, ne de özel bir günün değeri...Hepsi anlamsız...Ölümün olduğu şu dünyada, dünyevi her duygu geçici...Anlık...'
'Burada ben 1 aylığım...Nasıl da sımsıkı tutuyor babam beni...Hep arkamda sımsıkı durduğu gibi...Ne yaparsam yapayım, hatamda da, doğrumda da, “sen en doğru yolu bilir, bulursun...” deyip, beni desteklediği gibi...Hiçbir zaman bana olumsuz bir cümle sarfetmedi...'
'Saha hariç...Sadece sporculuğumda, idmanlarımda kızardı.Yediğime, içtiğime karışırdı.Onun dışında ne özel hayatıma, ne de mesleğimde ki cüretkarlığıma sesini çıkardı... '
'Dağ gibi, sadece “yürü be kızım” dedi.Yürü...Bende yürüdüm.Alayına yürüdüm...İçten içe alaylarımla...Daha da bir yürüdüm...'
'Siz daha hiçbir şey görmediniz.Her şey daha yeni başlıyor!Evet;1 hafta sonra doğum günü babamın...1 Haziran...Yaşasaydı 67. Doğum günü olacaktı...Çok erken gitti...Çok...Yerine de başka hayatlar elimize geldi...Hayat işte...Sınav...Mekanın cennet...Biliyorum...Bu bayramı da sensiz, kutlamadan,Sadece “seni” dualarımla anıyorum...'
