Bileyicilerin Çırak Şikayeti
Kütahya’nın Simav ilçesinde 30 yılı aşkın bir süredir bıçkı bileyerek ailesini geçindiren Adil Ülken (62), mesleğinin yok olma tehlikesi yaşadığını söyledi.
Bir zamanların en gözde meslekleri arasında yer alan bıçkı bileme sanatına yeni neslin hiç ilgi duymadığından yakınan iki çocuk babası Ülken, buna bir de 4+4+4 eğitim sisteminin eklenmesiyle mesleğini geleceğe taşıyacak çırak bulamadıklarını bildirdi.
Ülken, “4+4+4 eğitim sistemi yüzünden bırakın başkasının evladını kendi çocuğuma bile mesleğimi öğretemiyorum” dedi.
Birkaç yıl öncesine göre ilçede sayıları 20’yi bulan bıçkı bileme ustasından günümüzde iki kişi kaldıklarına vurgu yapan Ülken, “Ben çıraklıktan yetişirek usta oldum. Bıçkı bileme sanatını benden sonra devam ettirecek kimse kalmadı. Meslek benimle birlikte toprağa gömülüp gidecek. İçim yanıyor” dedi.
Simav ve yakın çevresinde bıçkı bileme ustası sayısının az olması sebebiyle Kütahya, Balıkesir, İzmir, Manisa, Uşak, Aydın’dan bıçkısını biletmek üzere Simav’a gelen kereste fabrikası ve atölye sahipleri bulunduğunu ifade eden Ülken, “İşlerimiz çok iyi. Ancak ben para kazanmışım önemli değil. Bu mesleğin benimle birlikte yok olup gitmesine gönlüm razı olmuyor. Mesleğe ilgi duyan bir çırak bulabilsem gözüm arkada kalmayacak. Mesleğimizin göz göre göre can çekiştiğini görmek beni ziyadesiyle üzüyor” şeklinde konuştu.
Bıçkı bileme sanatının da kendine göre bir zorluğu olduğuna vurgu yapan Ülken, “Bizim meslekte kendine güvenen ve işini en iyi bir şekilde yapan ustaya ihtiyaç vardır. Bu işi yapan usta zamanla işin inceliklerini öğrenir ve en iyi işi çıkarır. Bizim işimizde tecrübenin çok büyük bir önemi vardır. Usta dediğin işinde iyice pişer ve zamanla en iyi işleri ortaya koyar. Doğru ölçülendirme bizim mesleğin can damarını oluşturur. Ancak bunlar göstererek öğrenilecek şeylerdir. Mesleğimiz hem yeni neslin ilgi duymaması hem de eğitim dünyamıza getirilen 4+4+4 sistemi sayesinde göz göre yok olma tehlikesiyle karşı karşıyadır” şeklinde konuştu.
