Bisikletiyle 'Umut' Dagitti

Merkez üssü Kahramanmaras olan ve 11 sehirde yikima yol açan depremlerde, 44 bini askin kisi yasamini yitirdi. Deprem felaketinin ardindan Türkiye tek yürek olarak bölgeye yardim ulastirmak için seferber oldu. Uzun süredir bisiklet sporuyla ilgilenen, IEÜ Fen-Edebiyat Fakültesi Fizik Bölümü 4’üncü sinif ögrencisi Berfin Kolcu da depremin ardindan Hatay’a giderek afetzedelere yardim edebilmek için harekete geçti. Genç ögrenci, bisikletiyle yüzlerce kisiye erzak, battaniye ve giysi gibi çok sayida yardim malzemesi ulastirdi. Depremin dördüncü günü ulastigi Hatay’da 5 gün kalip Izmir’e dönen Kolcu, geçtigimiz persembe ikinci kez ayni bölgeye gitti. Su anda Hatay’da bulunan Kolcu, “Burada tanik oldugum acilari, insanlarin yasadigi yikim ve çaresizligi hiçbir zaman unutmayacagim. Umarim bir daha böylesine aci bir afeti yasamayiz” diye konustu.



Sokak sokak dolasti

Kolcu, yanina yardim malzemelerini, bisikletini ve römorkunu da alarak otobüsle Izmir’den Hatay’a geçti. Kendilerini ‘BisiDestek’ grubu olarak adlandirilan ve Türkiye’nin farkli sehirlerinden Hatay’a gelen bisikletli ekiple bulusan Kolcu, kendi yaninda getirdiklerinin yani sira yetkili merciler tarafindan bölgeye gönderilen yardim malzemelerini sokak sokak dolasarak ihtiyaç sahiplerine ulastirmaya basladi.

Bölgeye yardim getiren belediyeler, sivil toplum kuruluslari ve yetkili kurumlar ile koordineli hareket eden Kolcu, özellikle enkazlar nedeniyle araç girisinin yapilamadigi mahalleleri seçti. Kolcu, yetkililerin de yönlendirmesiyle erzak, giyim esyasi ya da sicak yemek gibi yardimlari, enkazla dolu mahallelerden geçerek ihtiyaç sahiplerine ulastirdi. Kolcu, Hatay’da 5 gün kaldiktan sonra Izmir’e döndü. Ancak Kolcu’nun yüregi, deprem bölgesindeki vatandaslardan ayri kalmaya daha fazla dayanamadi. Kolcu, geçtigimiz persembe günü yeniden Hatay’a gitti ve hala bölgedeki yardimlarini sürdürüyor.

"Acinin ve çaresizligin ne oldugunu gördüm"

Hatay’da yasadiklarini hayati boyunca unutmayacagini söyleyen Berfin Kolcu, “Depremin ardindan olusan aci tabloyu görünce, oradaki insanlar için bir seyler yapmam gerektigini düsündüm. Okulumuz da sömestir tatilinde oldugu için bisikletimle bölgeye gitmeye karar verdim. Zaman kaybetmeden, depremin oldugu hafta Hatay’a geçtim. Depremin olusturdugu yikim, tahmin ettigimden de fazlaydi. Sanki gerçek hayatta degil de korku filminin setinde gibiydim. Ailelerini ya da islerini kaybeden insanlar, enkazdaki yakinlarindan umutlu bir haber için bekleyenler, çaresizlik içinde ne yapacagini bilmeyerek aglayanlar; inanin bunlari anlatmak çok zor. Televizyondan ya da sosyal medyadan izlemekle anlasilmiyor, oraya gidip görmeniz lazim. Acinin, üzüntünün ve çaresizligin ne oldugunu Hatay’da ögrendim. Ayni zamanda umudun ne kadar güzel, degerli bir sey oldugunu da ilk kez bu kadar derinden fark ettim” dedi.



"O güzel insanlari unutamam"

Kolcu, sözlerine söyle devam etti: “Hatay’a giderken çevremden topladigim yardim malzemelerini de yanima almistim. Gider gitmez onlari zaten ihtiyaç sahiplerine verdim. Ayni zamanda yetkili merciler tarafindan birçok yardim malzemesi de bölgeye ulasmisti. Ancak o sirada hala enkaz basinda yakinlarina ulasmaya çalisan ya da hasarli evlerinin önünde bekleyen kisiler vardi. Ana arterler açik olsa da birçok mahalle ve sokakta enkazlar nedeniyle arabayla ulasilamayacak yerler vardi. Ben de bölgeye yardim getiren kisilerle iletisime geçerek toplanan yardimlari bisikletimle hizlica insanlara ulastirabilecegimi söyledim. Bisikletimin römorkuna yükledigim erzaklari, giysileri mahalle aralarina giderek ihtiyaç sahiplerine teslim etmeye basladim. Öyle bir ortam ki; duydugunuz tek his, daha fazla kisiye yardim etmeniz gerektigi. Ben de bu düsünce ile hareket ettim. Gittigim enkazlarin önünde bana sarilip aglayan, böylesine zor durumda bile mahcubiyetle yardimlari alan, o gönlü güzel insanlari hiç unutmayacagim. ‘Aglamaktan gözümde yas kalmadi’ demenin ne anlama geldigini ben Hatay’da gördüm. Insallah bir daha böyle bir aci yasamayiz.”

"Günler geçiyor ama acilar ilk günkü gibi"

Su anda Hatay’da oldugunu söyleyen Kolcu, “Yetkili mercilerle koordineli bir sekilde, onlarin da yönlendirmesiyle çalismalarimizi sürdürüyoruz. Ilk sefer oldugu gibi Türkiye genelinden bisikletleriyle gönüllü gelen arkadaslarimiz da var. Bisikletimizle hem sehir merkezindeki hem de köylerdeki insanlara ulasiyoruz. Onlara ilaç ve çesitli yardim malzemeleri tasiyoruz ya da bölgedeki insanlarimizin taleplerini gerçeklestirmeye çalisiyoruz. Bizden ilaç, giysi ya da özel bir sey istediklerinde, bunu yerine getirmek için hemen buradaki kuruluslarla iletisime geçiyoruz. Çocuklarla oyun oynuyoruz. Onlara umut ve enerji vermeye odaklaniyoruz. Depremin ilk haftasina göre kiyasladigimda panik havasi biraz daha azalmis durumda. Ancak en uzak bir artçi sarsinti oldugunda insanlar, ‘Acaba yeniden büyük bir deprem oluyor?’ endisesine kapiliyor. Günler geçiyor ama konustugum birçok insanin yüregindeki aci, hala ilk günkü gibi” ifadelerini kullandi.

"Herkes elinden geleni yapmali"

Berfin Kolcu, sözlerini söyle sürdürdü: “Hatay’dan Izmir’e döndügümde vicdanen kendimi çok rahatsiz hissetmistim. Hatay’a yeniden gitmem, oradaki insanlari yalniz birakmamam gerektigini düsünmüstüm. Su anda Hatay’daki depremzedelerin yaninda olmak, bu açidan benim için güzel bir duygu. Yardimin azi, çogu olmaz. Orada bir çocukla konusmak, bir aile ile dertlesmek, sicak yemegi tasimak da bir yardimdir. Bölgeye gelemese de herkes elinden geldigi kadar depremzedelere yardim etmeyi sürdürmeli.”