Depremzede Aile, 2 Ayda 3. Şehre Geldiler

11.2011 - Kerem Kocalar - Depremden 1 ay önce Hakkari`den Van`a taşınan 5 nüfuslu Kurşun ailesi, bu sefer de depremden kaçarak ilk kez geldikleri Mersin`de, 3 gün Otogar`daki mescitte kaldıktan sonra, hayırsever bir kişinin tahsis ettiği evde yeni bir yaşam kurmaya çalışıyorlar

Lokman Kurşun, eşi Ayşe ve çocukları Onur (16), Ömer (14) ve Umut (6) ile Ramazan Özcan`ın kendilerine tahsis ettiği eve yerleştikten sonra, AA muhabirine yaptığı açıklamada, Hakkari`de doğup büyüdüğünü ve 17 yıl önce evlenerek bir yuva kurduğunu söyledi

Ancak evlilikleri süresince dünyaya gelen 3 çocuğunun büyümesinin ardından bazı nedenlerden dolayı 2 ay önce Van`a göç ettiklerini anlatan Kurşun, burada yevmiye karşılığı çeşitli işlerde çalışırken, kiraladığı bir eve de ailesini yerleştirerek, yeni bir hayat kurmaya başladıklarını dile getirerek, şöyle devam etti: ``Tam düzenimizi kurmaya başlamışken, bu kez de depremi yaşadık. İlk depremde kirada oturduğumuz eve `ağır hasarlı` raporu verildi. Bunun ardından temin edilen çadırlarda yaşamaya başladık. 2`inci deprem olduğunda çadırdaydık. Havalar iyice soğumaya başlayınca, çocuklarımın başına bir şey geleceğinden korkarak, Van`dan ayrılmaya karar verdik. Van Valiliğine başvuruda bulundum. Fakat nakil işlemlerinde sıranın bana ulaşmasının bir kaç hafta süreceğini öğrenince kendi imkanlarımla Mersin`e geldim.`` Daha önce hiç Mersin`e gelmediklerini ve burada hiç yakınının olmadığını ifade eden Kurşun, ``Nereye başvuracağımı da bilemediğim için otogarda kalmaya başladım. Esnafın da yardımıyla mescitte yaşamaya başladım. 3 gün geçirdiğimiz otogarda esnaf bize çok yardımcı oldu. Yiyeceğimizden, ısınmamız için sobaya kadar her şeylerini bizle paylaştılar`` diye konuştu

Yaşadıkları acıları anlatırken zaman zaman gözyaşlarına hakim olamayan anne Ayşe Lokman ise, mescide ilk yerleştikleri anı, ``Sıcacıktı, sanki kendimi yaz aylarında ve cennette gibi hissettim`` diye anlattı

Hayırsever Ramazan Özcan`ın yardımlarıyla bir eve kavuştuklarını, artık yeni bir hayat kurabilmenin çarelerini arayacaklarını dile getiren Ayşe Lokman, ``Acilen eşimin bir iş bulup, evimizi geçindirmesi lazım. Ama benim en büyük isteğim, çocuklarımın okula gönderilmesi. En küçük çocuğum, daha birinci sınıftaydı. Zaman zaman bulduğu bir kağıda öğrendiği, harfleri yazarak bize gösteriyor. Temennim bir an önce çocuklarımın yeniden okula kavuşması`` diye konuştu

Ramazan Özcan da, Kurşun ailesinin dramını bir yakınlarından duyduğunu belirterek, şunları kaydetti: ``Gidip aileyle tanıştım ve yaz aylarında kullandığım evimin teras katındaki bölümü aileye tahsis ettim. Evimizdeki fazla eşyaları ailenin kullanması için üst kata taşıdık. Şimdilik, burada rahatça kalabileceklerini düşünüyorum. Bu felaket hepimizin başına gelebilirdi. Bu gibi zor dönemlerde hepimizin, muhtaç kişilere el uzatması lazım. Ben de insani görevimi yerine getirebildiğim için çok mutluyum.`` (KRM-ST-ERS)