Diyarbakir'da Kavurucu Sicaklara Ragmen Ates Önünde Baba Meslegini 24 Yildir Sürdürüyor

Merkez Sur ilçesindeki Demirciler Çarsisinda 84 yil önce babasinin Ermenilerden ögrendigi sicak demir ustaligini 24 yildir sürdüren 44 yasindaki Esref Koç, kentteki sicak havalara ragmen ates önünde demir döverek isini devam ettiriyor.

Sicak demir dövme zanaatinda yetistirecek eleman bulamadigini söyleyen Koç, yakin zamanda mesleginin yok olmasindan yakiniyor.

Belirli bir mesailerinin olmadigini, sabahlari saat 08.00 gibi ise baslayip gün batincaya kadar ise devam ettiklerini söyleyen Koç, günlük ortalama 10 adet “tahra”, tarim aleti ve çekiç yaptiklarini dile getirdi.

Koç, “Sicak demir dövme isine babamin yaninda çalisarak basladim, daha önce yari zamanli çalisarak yaptigim bu isi, 24 yildir tam zamanli olarak devam ettiriyorum. Baba meslegi oldugu için bu isi sürdürüyorum. Burada çiftçilerin ihtiyaçlarina göre tarim aletleri: kazma, çapa, balta ve satir gibi dövme aletleri yapiyoruz. Meslegimiz zor, ocak basinda atesin önünde çalisiyoruz ama meslegimizi devam ettirmekte kararliyiz” dedi.

Babasinin 8 yasinda sicak demir dövme isine basladigini ifade eden Koç, “Babamin anlattiklarina göre bu isi 7-8 yaslarinda bin bir zorluklarla Ermenilerin yaninda çalisarak ögrenmis. Babam 68 yasinda vefat etti. Ortalama 60 yil bu isi yapti. Bu meslegin sirt kemigi olan babamin isini su an ben yürütüyorum. 15 metrekarelik bir yerimiz var alanimiz küçük ama yaptigimiz is için yeterli. Günlük üretimimiz ortalama 10 adet tahra dedigimiz alet ve 5 adet çekiç yaparak geçiyor. Belirli bir mesai saatimiz yok sabah 08.00’de ise baslayip karanlik çökünceye kadar çalisir veya o gün yapacagimiz isleri yapar çikariz. Zor bir is, havalar çok sicak, bazen bayilacak duruma da geliyoruz ama mecburuz. Bir diger yandan ise vücudumuz alisti ve saatlerce çalisabiliyoruz” diye konustu.

Tarihi Demirciler Çarsisinin son temsilcileri oldugunu söyleyen Koç, sözlerini söyle tamamladi:

“Demirciler Çarsisi tarihi bir çarsi, bizde son temsilcileriyiz. Zaten 4-5 kisi kaldik fazla bir sayimiz kalmadi. Demirciler çarsisi Diyarbakir için önemli bir deger ve bu deger kaybolmaya yüz tutmus durumda çünkü yeni gelen eleman yok. Çalisan eleman bulmakta zorlaniyoruz. Babam öldü bende ölürüm ve bu meslek sahipsiz kalir.”