Gönülçelen'den Salingervari veda (Teoman veda etti)

Müziği bıraktığını açıklayan Teoman, son konserini Babylon Aya Yorgi'de verdi. Duruşuyla, vokaliyle, gitarıyla bir yıldız gibi parlıyordu.

Teoman’ı ilk defa Çeşme’de izlemiştim. ‘O’ albümünden sonra... Daha sonra da defalarca izledim, Çeşme’de, İzmir’de, İstanbul’da, Ankara’da, Foça’da... Onu yeniden, ama bu defa veda konserinde izlemek için Babylon Aya Yorgi’ye geldiğimde tuhaf hissediyordum. Duygular, hatıralar, hikâyeler zihnime hücum ediyordu. Babylon Soundgarden’ın rengârenk, cıvıl cıvıl insanları ve Büyük Ev Abluka’nın eğlenceli müziği bile geçmişin hayaletlerini dağıtmayı başaramadı.

Teoman sahne almadan evvel bu yıl 15. yaşına basan ilk albümü banttan çalmaya başladı. Tek şarkı çalar ve konser başlar diye düşünürken o ilk albümün ‘hit olmamış’ ama hayranların gizli hazine olarak adlandırdığı şarkılar çalmaya devam etti. Teoman’ın sesini ilk duyduğumuz günlere gidip, ‘Hep çocuk kaldıysam, büyür müydüm sonunda’, ‘Son bir kez nefes alsam/ Kaybolsam gözyaşında, Ya da ilk kitabımda’ gibi ünsüz ama ölümsüz mısralarıyla yeniden karşılaştık. Bu defa odamızda tek başına değil, Çeşme’de 5-6 bin kişilik bir kalabalığın içinde olsak da bu banttan şarkılar bir zaman makinesi etkisi yarattı.

Bir klasik müzik intro’sunun ardından kabare şefi kılığında bir adam, elinde eski tarz bir megafonla “Gösteri başlıyor” anonsu yaptı. Ve kabare ‘Paramparça’ ile başladı. ‘Renkli Rüyalar Oteli’ ile devam etti. Teoman’ın Levent Özer’li, Murat Pazar’lı son sahne ekibi Teoman’ın şarkılarına kendi yorumlarını ekleyen, belki de beraber çalıştığı en özgür ruhlu müzisyenlerden kurulu. ‘Sevdim Seni Bir Kere’de saksofonunu konuşturan Toygun Sözen de şovun büyük bir artı değeri. Akordeonlu kemanlı müthiş bir enstrümantal palet ve ‘Tek Başına Dans’ın klibini anımsatan bir zenginlik var sahnede.

Teoman ‘rock star’ tanımını karşılayan ilk şarkıcılardan biriydi, ondan sonra da onun kadar etkili bir erkek star daha çıkmadı. Son konserinde duruşuyla, anonslarıyla, vokaliyle, gitarıyla Çeşme gecesinin içinde yıldız gibi parlıyordu Teoman. Pamela Spence ‘Zamparanın Ölümü’nde eşlik etti ona. Kısa bir dansın ardından “Nerede kaldık, unuttum” demesi klasik bir Teoman anıydı. ‘17’, ‘Rüzgar Gülü’, ‘Güzel Bir Gün’, ‘İstanbul’da Sonbahar’, ‘Papatya’ gibi hitlerini sıraladı Teoman. 15 yıllık profesyonel kariyerine bu kadar hit sığdırabilmiş çok az sanatçı vardır. Tek başına çalıp söylediği ‘İstanbul’da Sonbahar’, ‘Gönülçelen’ ve ‘Gündüz Tarifesi’ konserin en samimi anlarıydı. Bu konser sadece Teoman’ın son Türkiye konseri değil, aynı zamanda verdiği en iyi konserlerden biriydi.

‘Kendim için bıraktım’

Malum ‘bırakma’ kararı hakkında konuşurken samimi ve ‘alay’cıydı. “Bırakmamın sebeplerini müzik sektörüne bağlayanlar falan oldu. Sebep bu değil. Yazdığım mektuplardan çok onurlu bir sonuç çıkarmayın, ben kendim için bıraktım” dedi.

Son albümden ‘Romantik’ ve ‘Bana Öyle Bakma’yı söyledi, kapanışı da ‘Tek Başına Dans’ ile yaptı. Şarkıdan önce “Kariyerimin son şarkısı, bunu iyi söylemeliyim” deyip güldü. Vokal kısmı bitince dans ederek, seke seke arkaya gitti, fondaki kırmızı kabare perdesinin arasından geçip kayboldu. Sahneyi dansçılara bıraktı.

Salinger gibi inzivaya çekiliyor

Teoman en baştan itibaren sevdiği yazarlar Fante ve Salinger’ın karakterleri gibi davrandı. Şimdi Fante’nin Bandini’si gibi bahara kadar beklemek için gidiyor, Salinger’ın Holden Cauldfield’ı gibi kendini okuldan kovduruyor, Melville’in Kâtip Bartleby’si gibi “Yapmamayı tercih ederim” diyor. Salinger gibi inzivaya çekiliyor. Kafası karışık, özgür, hep çocuk kalmış sabırsız bir rock yıldızının vedası bu. Çocuksu, fevri ve havalı...