Gümüşhane Sempozyumu Sonuç Bildirgesi Yayınlandı

Gümüşhane Üniversitesi Rektör Yardımcısı Prof. Dr. Haydar Akyazı, Atatürk Üniversitesi Eğitim Fakültesi Tarih Bölümü Öğretim Üyesi Yrd.Doç. Dr. Selahattin Tozlu, GÜ İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Öğretim Üyeleri Yrd.Doç. Dr. Ekrem Cengiz ve Yrd. Doç. Dr. Ferhat Özbek tarafından açıklanan bildirgede önemli konulara değinildi.
Sonuç bildirgesinin açıklandığı toplantıya Vali Enver Salihoğlu, Belediye Başkanı Mustafa Canlı, Gümüşhane Üniversitesi Rektörü Prof. Dr. İhsan Günaydın ve çok sayıda davetli katıldı.
Bildiride şu görüşlere yer verildi: "Coğrafi konumu ve büyük ölçüde bu konumla ilintili olan toplumsal yapısı nedeniyle, Gümüşhane yöresinin sürekli göç verdiği, Sosyo-ekonomik yönden (demografik, istihdam, eğitim, sağlık, sanayi, tarım, inşaat, mali altyapı ve refah göstergeleri bakımından) gelişmişlik sıralamalarında ülkemizin geri kalmış illeri arasında yer aldığı, Bahsedilen dezavantajlarına karşın, kullanılabilmesi halinde, Gümüşhane ilinin hızla sosyoekonomik gelişmişlik düzeyini yakalamasına imkan
sağlayabilecek çok önemli potansiyele sahip olduğu tespit edilmiştir. Sunulan bildirilerden yola çıkarak, Gümüşhane ilinin sahip olduğu potansiyel alanlarını dört ana grupta veya sektörde toplamak mümkündür. Bunlar turizm, tarım, madencilik ve eğitimdir.
TURİZM
Bacasız sanayi olarak da adlandırılan turizm bakımından Gümüşhane ili çok önemli potansiye sahiptir. Ne yazık ki, Gümüşhane turizminin Karaca Mağarası ile özdeşleşmiş olması düşündürücü bir husustur. Karaca Mağarası'nın yılda 50 bini aşan ziyaretçi sayısı ile Gümüşhane turizmi için üstlenmiş olduğu bu lokomotif görevini mevcut şartlar altında sürdüremeyeceği açıktır. Nitekim, yapılan sunumlarda, mağaranın tehlike altında olduğu; bu nedenle 1-2 yıl süreliğine turizme kapatılması, ziyaretçi sayısının
kısıtlanması ve başka mağaraların (İkisu ve Kale Mağarası gibi) turizme kazandırılması yoluyla Karaca Mağarası'nın karstik ekosisteminin yenilenmesine imkan verilmesi gerektiği vurgulanmıştır.
Turizm kapsamında belirtilmesi gereken bir diğer husus, Gümüşhane ilinin sahip olduğu jeoturizm imkanlarıdır. Jeoturizm; doğa korumacılığının yanı sıra doğa eğitiminin de yapılabildiği, kırsal kalkınmaya yönelik, ekonomik gelir sağlayabilen ve son yıllarda yaygınlaşan bir turizm türüdür.
MADENCİLİK
Gümüşhane ili ve çevresinde bulunan kayaçların geçirmiş oldukları yapısal değişiklik sonucu, zengin baz metaller (bakır, kurşun ve çinko gibi) ile kıymetli metaller (altın ve gümüş gibi) içermektedir. Gümüşhane ili, hem önemli bir maden potansiyeline hem de bunların işletilmesi için gerekli olan alt yapıya sahiptir. Bu potansiyelin harekete geçirilebilmesi halinde, Gümüşhane ili, geçmişte olduğu ve günümüzde de ülkenin en önemli maden sahalarından biri olabileceği gibi; bölge için önemli istihdam
olanakları sağlayabilecektir. Madenciliğin neden olabileceği çevresel olumsuzlukların yaşanmaması için sıkı tedbirlerin alınması; madenciliğin gelişebilmesi için teşviklerin artırılması, maden müzesinin kurulması, eski maden ocaklarını turizme açılması, ulusal ve uluslararası kitle iletişim araçlarından yararlanılması gerekmektedir.
TARIM
Gümüşhane ili, dünyada gittikçe artan bir öneme ve ilgiye sahip olan organik tarım konusunda çok önemli potansiyele sahiptir. Organik tarım konusunda; organik tahıl, organik meyve ve organik hayvancılık öne çıkmaktadır. Bu bağlamda, özellikle Kelkit Havzasının (Kelkit, Şiran, Kürtün) organik tarım ve organik hayvancılık için son derece uygun olduğu vurgulanmıştır.
Gümüşhane ilinin organik tarım potansiyelinden optimum düzeyde yararlanabilmesi için;
Çiftçilerin organik tarım konusunda bilgilendirilmesi ve bilinçlendirilmesi, -Çiftçilerin örgütlenmesi, -Kadastro çalışmalarının tamamlanması,-Hastalıklara karşı organik ilaçların geliştirilmesi,-Organik gübrelemenin yaygınlaştırılması,-Organik mısır tohumu temini,-Sulama yetersizliklerin giderilmesi konularında gerekli önlemlerin alınması gerekmektedir.
Yukarıda belirtilen sorunların çözümünde eğitimin önemi kaçınılmazdır. Bu bağlamda Gümüşhane Üniversitesi'ne de çok önemli görevlerin düşeceği ortadadır. Gümüşhane Üniversitesi'nin, ilimizin sosyoekonomik gelişmesinde artan öneme sahip olduğu ve hissedilebilir bir rol üstleneceği tartışmasız bir gerçektir. Bununla birlikte Gümüşhane Üniversitesi'nin bu rolünü istenilen düzeyde gerçekleştirebilmesi için, halen olağanüstü bir şekilde devam eden gelişim sürecine bütün kamuoyunun tam destek vermesi
gerekmektedir.
Öte yandan Gümüşhane Üniversitesi'nin ilimizin sosyoekonomik gelişimine katkıda bunabilmesi için esnaf ve öğrencilerin tutum ve sosyoekonomik davranışlarının tespit edilmesinde yarar vardır. Yapılan bazı akademik çalışmalar; Gümüşhane esnafının üniversite hakkında bazı konularda henüz yeterli bir fikir sahibi olmadığı, fiyatların çok yüksek, ürün çeşidi ve kalitesinin yetersiz olduğu ve öğrencilerin önemli bir kısmının Trabzon ve Erzurum gibi diğer yakın illerde alışveriş yaptığı tespit edilmiştir.
Bu sorunların giderilmesine yönelik olarak başta Esnaf ve Sanatkarlar Odası olmak üzere, bazı kamu kurum ve kuruluşları ile sivil toplum örgütlerinin koordineli bir şekilde çalışmaları gerekmektedir. Sadece pestil ve kömenin değil; Gümüşhane ilinin teneke peyniri, peşgidan, kaymak, kuşburnu mamulleri, kuşburnu çayı ve yayla golodu gibi geleneksel gıdaların da ticari potansiyellerinin öne çıkarılması gerekmektedir.
Gümüşhane ilinin markalaşması konusundaki çalışmaların bir an önce başlatılması ve bütün bunların başarılabilmesi için de bütün Gümüşhanelilerin birlik ve beraberlik içinde hareket etmeleri, bu yöndeki çalcdymetli metaller (altın ve güışmalara katkıda bulunmaları hayati öneme sahiptir.
Sempozyumda sunulan bildirilerin ortaya çıkardığı ana tema: Üniversite, kamu kurum ve kuruluşları ve sivil toplum kuruluşlarının birlikte organize edeceği bilimsel toplantılar sonucunda Gümüşhane tarihinin bütün yönleri ile ortaya konması ve yazılı-görsel materyaller (Kitap, CD, Tanıtım Kataloğu, İl Ansiklopedisi, Kitapçık ) haline getirilmesidir.
Üniversite bünyesinde "Gümüşhane ve Çevresi Araştırma Merkezi" kurularak, Gümüşhane'nin her yönüyle araştırılıp ortaya konulması; süreli bir yayın yoluyla bu çalışmaların değerlendirilmesi, sempozyuma katılan Tarihçi Akademisyen ve Araştırmacıların genel arzusu olduğu belirtildi.
Sözü edilen çalışmaların halka duyurulması amacıyla yılda bir sayı "bülten"; akademik çevrelere duyurulması için de yılda -en azından- iki sayı "dergi" çıkarılması son derece faydalı olacaktır. Bu çalışmalar için yalnızca tarihçiler ile değil halk bilimi ve diğer sosyal bilim uzmanlarıyla da ilişki içinde olunması gereği ayrıca ifade edilmiştir.