Harry'den bize yadigâr: Aile gibisi yoktur!

Harry Potter ve Ölüm Yadigarları II bugün vizyona giriyor.Serinin merakla beklenen filmi Harry Potter ve Ölüm Yadigarları II tüm dünyayla aynı anda Türkiye'de vizyonda.

Harry Potter'ın sinema macerası bugün gösterime giren sekizinci filmle sona eriyor. Finalin ikinci bölümü kaldığı yerden devam ediyor. Bir yandan Voldemort'la yapacağı ölümcül savaşa hazırlanan Harry, diğer yandan geçmişine dair yeni bilgilerle yüzleşir. 10 yıllık maceradan seyirciye yadigâr kalan da 'aile' vurgusu oluyor.Bir maceranın daha sonuna geldik. Hükümranlığını 10 yıl boyunca sürdüren Harry Potter'ın sinema macerası bugün sona eriyor. Üzerine çokça yazıldı çizildi. Yıllar geçtikçe hakkında dile getirilen her türlü iddiayı çürütmekle uğraşmadı belki; ama her seferinde bunları aşmayı bildi Harry Potter. Hıristiyanlık propagandası yapmakla suçlandığı gibi, Hıristiyanlık düşmanı da ilan edildi; İngiliz milliyetçisi mi olmadı, ırkçılık mı yapmadı... Sıradan bir 'ev kadınının' elinden çıkan yetim çocuğun maceraları, fetişizm çağında tüm badireleri atlatarak nihayete erdi. Üstelik en hafif ifadesiyle 'sempatik' hale getirdiği büyü ve sihir dünyasına tezat sayılabilcek bir sıradanlıkla sona eriyor Harry Potter (bundan sonra sadece HP).

Harry Potter ve Ölüm Yadigarları II fragmanını izlemek için tıklayınız

Malum, HP serisinin son filmi 'Harry Potter ve Ölüm Yadigârları' ticarî bir yaklaşımla ikiye bölünmüştü. Geçtiğimiz yıl önümüze gelen ilk bölümün sonunda Hortkuluklar ile Voldemort işbirliğini engelleyememişti HP ve arkadaşları. Nihayetinde de Lord Voldemort, Dumbledore'un mezarına ulaşıp asasını almış ve kıvılcımı çakmıştı. Finalin ikinci bölümü tüm maceranın kaynağı olan Hogwarts büyücülük okulunun kuşatılmış haliyle açılıyor. Okul bu haldeyken Harry, Ron ve Hermione, 'büyük karşılaşma'dan önce Voldemort'un gücünü zayıflatmak için üç Hortkuluk'u bulup yok etmeye çalışır. İlkini güç bela bulup yok etseler de diğer ikisi için Hogwarts'a dönmeleri gerekmektedir. Yani HP'nin '1 numaralı aranan' olduğu okullarına... Harry, bir yandan Voldemort'la yapacağı ölümcül savaşa hazırlanırken diğer yandan da geçmişine dair yeni bilgilerle yüzleşecektir.

HP'nin 10 yıllık macerası sona ererken yönetmen koltuğuna dördüncü kez David Yates oturuyor. Yates, 2007'de başlayan HP filmleri serüveninde ilk iki işiyle kötü bir performans sergilemişti. Zümrüdüanka Yoldaşlığı ve özellikle de Melez Prens, HP takipçilerini memnun etse bile sinemaseverler için bir hayal kırıklığıydı. Ancak Yates, final bölümlerinde başarılı bir iş çıkarıyor ve çıtayı yükseltiyor. Finalin ilk bölümü, yarım kalmış hissini fazlasıyla taşısa da atmosfer ve görsel açıdan doyurucuydu. Keşke iki bölüm yerine biraz zaman tasarrufu yapılıp tek bir filmle seriye nokta konulsaymış. Ancak 'paranın konuştuğu' yapım piyasasında bu sadece bir izleyici temennisi olarak kalacak tabii ki.

Serinin her bölümünde yeni bir şey öğrenip karakter gelişiminde bir üst merhaleye geçen HP, bu kez son aşamaya geliyor. Filmi izleyecekler için sürprizi kaçırmamaya çalışarak belirtecek olursak, HP, geçmişine dair çok önemli detaylar öğreniyor bu bölümde. Öyle ki, bu detaylar Voldemort ile yapacağı savaşta önemli bir yer tutuyor. Öte yandan, başından beri hangi tarafta olduğu kestirilemeyen Severus Snape ve Dumbledore'un ölümüyle ilgili karanlık noktalar da açığa çıkıyor. Harry'nin kişisel gelişim yolunda öğreneceği son şey ise karanlığı ve kötülüğü yok etmek için kendini 'feda' etmektir. Bunun sonunda ulaştığı 'mertebe' de, dünyaya hükmetmeyi ve istediği her şeyi yapmayı reddetmesi olacaktır. Etrafındaki herkesin 'seçilmiş kişi' gözüyle baktığı Harry'nin yaptığı bu seçim, içindeki kötücül tarafı öğrenmesinin yanı sıra 'sıradanlığa' duyulan özlem olarak da değerlendirilebilir. Fakat HP takipçilerini en çok şaşırtacak şey, kuşkusuz filmin finali olacaktır. Harry, Ron ve Hermione, her şey olup bittikten yıllar sonra 'büyümüş' halleriyle görünüyorlar. Üstelik çocukluklarının geçtiği Hogwarts'a bu kez çocuklarını yolcu ediyorlar. Neyse, anlatmayalım dedik ama başka sürpriz de kalmadı herhalde!

Aslında, HP'nin sonunu merakla bekleyenler olduğu gibi bittiğine sevinenler de çıkacaktır. En azından bir defteri daha kapattık. Fakat sızlanmaya gerek yok. Tanrı'sız dünya özlemiyle harmanlanan bu tür ürünleri eleştirmek ve kendimizce sızlanmaktan başka çarelere ihtiyaç var. Binbir Gece Masalları'nı, Alaaddin'in Sihirli Lambası'nı, Keloğlanları ve kültürümüzün hayal hanesine dair bilumum 'ürünleri', zihnimizin kilidi pas tutmuş sandıklarında unuttuğumuzdan bu yana böyleyiz. Gerisi lafügüzaf...