Sayın Cumhurbaşkanımızın okuduğu bir şiir özellikle İran'da büyük bir rahatsızlık uyandırmıştır. Bu ülkenin Dışişleri Bakanı mesnetsiz tepki göstermiş, İran Meclis'inde görev yapan 225 milletvekili de hazırlanan kınama mektubuna müştereken imza atmışlardır.
Güneşi balçıkla sıvamak akıl karı mı? 1828 Türkmençayı Antlaşması'ndan beri var olan zorlama statükoyu kabul etmek Türklüğün vicdanında karşılık bulur mu? Aras'ı ayırmadılar mı? Umutları ayırmadılar mı? Bu kadar rahatsızlık duyulmasının izah ve ifadesi nasıl yorumlanmalıdır?
Bir kez de ben sesleniyorum: 'Aras'ı ayırdılar, mil ilen doyurdular, men senden ayrılmazdım, zor ilen ayırdılar. Ay Laçın, can Laçın, men sene kurban Laçın' Bu şiirin neresi yanlış? Ermenistan'a alenen destek verenler bize ne anlatıyorlar? Arası ayırdılar, hatta kopardılar.
Merhum şairimiz Arif Nihat Asya bakınız ne diyordu: 'Ağlayın, parmakları nur, sularından kınalı kızlarım; Ağlasın Meraga göklerinden, Meraga'ya bakıp yıldızlarım, şu yakın suların, kolu neden bükülmez, Fırat niçin, Dicle niçin, Aras niçin benden doğar, bana dökülmez?'
Hadi buyursunlar, bu şiire de tepki göstersinler. Meraga'nın nerede olduğunu bilenler biliyor, bilmeyenler de bu suretle inşallah öğreniyor. Türk'ün Sünni'si, Şii'si olmaz, nitekim Türk Türk'tür, başka tasvire ve tefrike sığmaz. Türklüğe baraj koyulamaz, duvar örülemez.
Bilinsin ki, Ötüken'in stratejik aklı köreltilemez, kutlu hedeflerinin üzeri çizilemez.
Geçmişte demiştim, yine diyorum: Yavuz ne kadar Türk ise Şah İsmail'de o kadar Türk'tür. İkisi de Türk büyük hünkârıdır. Cem de bizim semah da… Cami de bizim Cemevi de… Ankara ve Bakü neyse Horasan, Erdebil, İsfahan bizim gözümüzde odur. Türk, Türk'e hasım edilemez.
ABD'nin Suriye eski Özel Temsilcisi James Jeffrey bizi Kürt düşmanı göstermeye çalışmış. Çakal fermanını Bozkurt hükmü yırtar. Ne Erbil, ne Washington, ne de Brüksel benim Kürt kökenli kardeşlerimizi sevdiğim kadar sevemez. Geçin bu zalim senaryoları, biz bize şükür yeteriz.
