Hasır sepetçilik, "saz, kamış gibi sulak alan bitkilerinin yanı sıra söğüt, ceviz, fındık ve benzeri ağaçların ince dallarından yapılan bitkisel örücülük tekniği" olarak biliniyor.
Eskiden taşıma sektöründe kullanılan sepetleri imal eden ustalar, bu sektörün gelişmesi, plastik ve türevi maddelerden yapılmış benzer malzemelerin kolay ve seri yapımı, ekonomik olmasından dolayı unutulmaya yüz tutmuş bir mesleğin icracıları olarak varlıklarını sürdürmeye çalışıyor.
Büyükorhan ilçesine bağlı Durhasan köyünde yaşayan Mehmet Doğan (80), yaklaşık 60 senedir geçimini hasır sepetçilikten sağlıyor.
Son yıllarda taşıma sektörünün gelişmesi ve plastik sektörüne ilginin artmasıyla zor günler geçiren Doğan, evinin bahçesindeki depoda biriken sepetlerine alıcı bulamamaktan yakındı.
Babadan kalma mesleğini her şeye rağmen yürütmeye Doğan, AA muhabirine yaptığı açıklamada, çocukluğundan bu yana sepet işiyle uğraştığını söyledi.
Sepetçiliğin kolay bir iş olmadığını belirten Doğan, "Hasır sepet, armut, üzüm, patates, elma gibi sebze ve meyvelerin taşınmasında kullanılır. Eskiden çok rağbet vardı. Bugüne kadar evimize ekmeğimizi bununla götürdük. Tüm köylüler bu işi yapardı ve herkes memnundu. Şimdi ise artık bu meslek bitti, yok oldu" dedi.
Doğan, satamadığı sepetleri, bahçesindeki depoda biriktirdiğini anlattı.
Bahçelerin etrafındaki fındıkları topladıktan sonra dallarını kesip kuruttuğunu, yonttuktan sonra çevirerek daireler halinde sepetleri ördüğünü dile getiren Doğan, "Zahmetli ama güzel bir iştir. İnsanlar artık sepete ihtiyaç duymadığı için mallarımız da elimizde kalıyor. Depom sepetlerle dolu. Ara sıra gelip soran olursa satıyoruz. Bizden sonra bu işe devam eden de olmayacağına göre bu meslek kaybolup gidecek" ifadesini kullandı.
Plastik Ürünlerin Yaygınlaşması, Hasır Sepetçiliği Bitiriyor
Türkiye'de son yıllarda plastik sanayisindeki gelişmelere paralel olarak bu ürünlerin kullanımının her alanda yaygınlaşması, hasır sepet üretiminin, unutulmaya yüz tutmuş meslekler arasına girmesine yol açtı.
