Osmanlı sanat hayatında derin izler bırakmış son Halife Abdülmecid Efendi'nin eserlerinden oluşan sergi koleksiyonu 60 tablo ve 300'ü aşkın belgeden oluşuyor. Sergilenen her bir eser Halife'nin çocukluktan ölümüne kadar hüzün dolu yaşam hikâyesinin de adeta bir aynası.
76 yaşındayken Paris'te sürgünde vefat eden Abdülmecid Efendi hayatının yaklaşık 50 yılını şehzade, 4 senesini veliaht, 16 ayını halife, son 20 yılını ise sürgünde geçirdi.
BABASINI TUVALDE YAŞATAN BİR EVLAT
Sergideki portrelerden biri kendisi henüz 8 yaşındayken, 1876'da öldürülen babası Sultan Abdülaziz'e ait. 19'uncu yüzyıl sonlarında Abdullah Biraderler'e atfedilen bir eser. Bu eserin hemen yanında ise Abdülmecid'in kendi elleriyle yaptığı bir Abdülaziz portresi yer alıyor.
Abdülmecid Efendi babasının sağken yapıldığı tabloya bakarak resmettiği portrede Abdülaziz'i adeta o yıllara kadar yaşatmış. 38 yaşında öldürülen genç Sultan'ın 70'li yaşlarını hayal ederek resmetmiş, sakalına beyazlar, alnına, göz kenarlarına kırışıklıklar eklemiş.
KEDERİN MANZARASI SARAYBURNU
Sergide Abdülmecid'in Pierre Loti'ye armağan ettiği Sarayburnu ve Boğaz tabloları da sergileniyor. Abdülmecid Sarayburnu tablosuyla beraber Loti'ye gönderdiği notta ise gönüllere huzur veren bir manzaranın kederin simgesi haline geldiğini anlatıyor.
HAREMDEKİ ENTELEKTÜEL HAYAT
Serginin en dikkat çeken eserlerinden biri de Haremde Beethoven. Resimde saray mensuplarının resme, müziğe ve heykele duyduğu ilgi tüm açıklığıyla ortaya konmuş. Tablo modern bir Osmanlı haremini yansıtıyor.
'KENDİ KENDİNİ YARATMIŞ BİR SANATÇI'
Sabancı Üniversitesi Sakıp Sabancı Müzesi Müdürü Dr. Nazan Ölçer resimle ilgili profesyonel eğitim almamasına rağmen Abdülmecid Efendi'nin özellikle portre çizimlerinde kendini çok iyi geliştirdiğini belirterek "Kendi kendini yaratmış bir insan.
Yaşamında her tür kayıp ve travmayı yaşamış. Portreye odaklanmış, manzara resmi az. Çünkü çok az dışarı çıkabilmiş. Yaşadığı tüm mahrumiyetlere rağmen kabiliyetine güvenerek kendi kendini geliştirmiş" dedi.
