Hakkâri'nin Şemdinli ilçesinde karakola saldırı sonrasında şehit olan Ramazan Erdem'in baba ocağından feryatlar yükseliyor. Saldırı sonrasında hayatını kaybeden Ramazan Erdem'in şehit olduğu haberi ailesine ulaştı. Haberin gelmesi ile yıkılan aile, gözyaşlarına boğuldu.
Ereğli'ye bağlı Gökçeler beldesinde yaşayan aile halkı, şehidine ağladı. Ramazan Erdem'in amcası İsmail Erdem, "3 Aylık askeri oralara gönderiyorsunuz. Yazık, günah. Gencecik yaşta hayatını kaybetti" diyerek Jandarma ekiplerine yüklendi. Amca İsmail Erdem daha sonra sinir krizi geçirdi. İsmail Erdem'in çocukları Serkan ve Sercan ile Mustafa Erdem' in çocukları Zeki, Gökhan ve Metin Erdem, amcalarını sakinleştirmeye çalıştı. Ancak sinir krizi geçiren İsmail Erdem yere yığıldı. Ambulansın olmaması nedeni ile İsmail Erdem eve kaldırıldı.
Ramazan Erdem'in ağabeyleri Zeki, Gökhan ve Metin Erdem, bir taraftan göz yaşı dökerken, bir taraftan da babalarını teselli etmeye çalıştı. Şehit Er Ramazan Erdem'in Halası Havva Karakaya ise şehit evinden çıkarak kardeşi Mustafa Erdem'in yanına geldi. Havva Karakaya, "Oğlum ben sana gitme demedim mi? Şimdi ne zaman geleceksin. Biz senin yollarını gözlüyorduk" diyerek ağıt yaktı.
15 Sene önce eşini kaybeden Mustafa Erdem, çocuklarına hem annelik hem de babalık yatığını söyledi. 2000 yılında TTK'dan emekli olan Baba Mustafa Erdem, diğer çocuklarının askerliğini yaptıklarını ve iki kızından birisinin evli olduğunu, küçük kızının da kendisi ile birlikte yaşadığını belirtti.
6 çocuklu Erdem ailesinin beşinci çocuğu olan Ramazan Erdem, beş gün önce babası ile telefonla görüşerek ayakkabı, resim ve bazı eşyalar istemiş. Baba Mustafa Erdem, oğlunun istediği eşyaları hazırlayarak gönderdiğini söyledi. Baba Erdem, şunları ifade etti:
"2-3 gündür kendisine ulaşamıyorduk. Aradığımızda da komutanları birkaç güne kadar gelecek dediler. Buradan daha yeni gitmişti. Acemi birliğinden usta birliğine gideli 1,5 ay oldu. Isparta'daki acemi birliğinden sonra direk ortaya gitti. Türkiye'nin başı sağ olsun. Ben ona hem annelik hem de babalık yaptım. Diğer çocuklarım Aydın, Adıyaman ve kayseri'de askerliklerini tamamladı. Her akşam haberleri izliyorum. Ben gelmeyeceğini hissettim. İçimden bu çocuk geri dönmez demiştim. Dağıtım izninde gördüm en son. 5 gün önce de telefonla konuştuk. Gayet iyiydi. Hal hatır sorduk. Benden resim, ayakkabı ve bazı eşyalar istedi. Belki de onları bile alamadı. Türkiye'nin başı sağ olsun."
Şehit evinin balkonuna Türk bayrağı asıldı. Acılı aile fertleri ise göz yaşlarına boğuldu. Acılı aile şimdi çocuklarının naaşını bekliyor.
