Şimdiki Hayali Okumak

25 yaşında bedensel engele sahip olan Tuğçe, yaptığı resimlerle ve el işleri ile Atilla Özer Karikatürlü Ev’de bir sergi açtı. Açılan sergiye yoğun bir katılım gerçekleşirken, yaptığı resimler ise büyük ilgi çekti. Evde sıkıldığı için yıllar önce resim kursuna giderek yaptığı çalışmaları vatandaşlar ile buluşturan genç Tuğçe, bu şekilde hem vakit geçiriyor, hem de hayata tutunma örneği sergiliyor. Engelli vatandaşlara örnek olabilecek eserler üretmeyi hayal ederek bunları gerçekeleştiren Tuğçe’nin bundan sonraki hedefi ise okuyarak çalışmaya başlamak.

“Öz güveni yerine geldi”

6 sene önce resim yapamaya başladığını ve bu sayede öz güveninin yerine geldiğini ifade eden Tuğçe Düz’ün annesi Mualla Düz, “Tuğçe’nin canı çok sıkıldı, hırçınlaştı, sıkıldı. Öylesine engelliler koordinasyonuna gidip denedik ne var ne yok diye. Orada Tuğçe’ye resim ile başlandı. Daha sonra güzel şeyler çıktı. Hoşuna gitti, kendini buldu yavaş yavaş orada. Arkadaşları oldu, ben de bunu yapabilirim dedi.

Öz güveni yerine geldi. bazı şeyleri yapıp satınca daha da mutlu oldu ve sevindi. Çünkü topluma kazandırılıyorlar böyle olunca. Güzel şeyler çıktı. Tuğçe ile koşturuyoruz ve seviyoruz el işi yapmayı. O daha çok seviyor. Kendini resimde daha çok buluyor. Tabii ki zorlukları da var kolay değil. Gidip gelmek, evden çıkmak zor. Sırtımda inip çıkartıyorum ben asansör olmadığı için ama her şeye varız. Koşturulması gerekiyor, kapanılmaması gerekiyor, topluma çıkması gerekiyor. Tabii ki toplum başta yaklaşmadı. Ama bizler böyle yaptıkça onlar da bize yaklaşıyorlar ve neyin ne olduğunu görüyorlar” ifadelerini kullandı.

“Yeni hayali okulu bitirip çalışmaya başlamak”

Tuğçe’nin bundan sonraki hayalinin okulu bitirerek çalışmak olduğunu söyleyen anne Düz, konuşmasına şu şekilde devam etti:

“Tuğçe şuanda ’okul bitirmek istiyorum, okumak istiyorum’ diyor. Dışarıdan açık ilkokul, ortaokul liseye başlayacağız. Çalışmak istediğini belirtiyor. Özgüveni daha gelmeye başladı.

Başbakanlık kuralarında çıkarsa onlara başvuracağız. Evde oturmak istemiyor artık. Haklı da, çünkü zekasında hiçbir şey yok çünkü Tuğçe’nin. Normal bir insan gibi düşünüyor her şeyi. Öyle olunca koşturmak gerekiyor.”