İŞTE YILMAZ ÖZDİL'İN YAZISI
Türkiye'de her zaman olduğu gibi “insan” yerine “para” ağır bastı.
İnsan hayatıyla ilgili kaygılar yerine, parasal kaygılar hakim oldu.
Ölen ölür.
Kalan kalır.
Her zaman olduğu gibi, yine bu zihniyet kazandı.
Kimse doğruları duymak istemiyor.
Piyasa ne zaman açılacak, bir an önce onu duymak istiyor.
Şu kadar kişi ölmüş filan, kime ne…
Dükkanı ne zaman açacak, sen ondan haber ver istiyor.
Türkiye'de 10 milyon kişide pasaport var mesela, sadece üç milyon pasaport aktif, senede sadece bir milyon kişi Avrupa'ya gidiyor, 75 milyon kişi hayatı boyunca Edirne'den dışarı çıkmış değil…
Ama, en az 75 milyon kişi, İsveç'ten daha mükemmel sağlık sistemine sahip olduğumuzu, mağdur vatandaşımızı İsveç'ten kurtardığımızı düşünüyor.
Sözcü gazetesi bile bunu “büyük başarı” diye manşet yapıyor.
Dünyada 185 ülkede salgın var, hamdolsun, dünyada sadece biz kontrol altına aldık.
Peki bu durumda, öbür ülkelerin Türkiye'ye başvurup “nasıl yaptığınızı bize anlatır mısınız lütfen, biz de sizin gibi başarılı olalım” demesi gerekmiyor mu?
Kıskançlıktan çatladıkları için mi sormuyorlar acaba?
Türkiye'nin başarısını anlatan, yandaş medya hariç, dünyada bir tane bilimsel makale var mı?
Aman geç bunları geç
Sağlık bakanımız ilk koronovirüslü hastayı 10 Mart'ta açıklamadı mı?
Neden şimdi yılbaşından itibaren sayı veriyor?
Toplam sayıları gargaraya mı getiriyor, yoksa aslında Türkiye'de salgın yılbaşında mı başladı?
Yoksa yılbaşından beri var da, bize anca 10 Mart'ta mı söylediler?
Amaaan, geç bunları geç…
Dükkanı ne zaman açacağız, sen ondan bahset!
Yakın arkadaşlarımızdan bile mesaj geliyor…
“Kurcalamayın artık, batacağız, bırakın bir an önce piyasa açılsın.”
Sanırsın piyasayı biz kapattık iyi mi.
E, ne diyelim…
Kendi düşen ağlamaz.
Oldu da bitti maşallah.
Bayramdan önce açılır inşallah.
