Asker ocağından sanat atölyesine

Hakkı Coşkun'un açıklaması
-Resim Atölyesinden ve çalışmalardan kesitler

( ESKİŞEHİR )- Emekli astsubayın ressamlığa uzanan hikayesi- Sanat atölyesinde, yağlı boyadan portre çalışmalara kadar birçok resim sanatı ile uğraşan 64 yaşındaki Hakkı Coşkun: “Çalışmalarım askerlik hayatında da kesintiye uğramadan devam etti" ESKİŞEHİR

- 64 yaşındaki emekli astsubay Hakkı Coşkun, ortaokulda tanıştığı resim sanatını askerlik hayatı sonrasında da profesyonel olarak sürdürüyor. Eskişehir’deki sanat atölyesinde, yağlı boyadan portre çalışmalara kadar birçok resim sanatı ile uğraşan Hakkı Coşkun, çalışmalarının askerlik hayatında da kesintiye uğramadan devam ettiğini söyledi.

Resme karşı yeteneğini, askerlik hayatı sonrasında da korumak ve geliştirmek adına bir atölye açmaya karar verdiğini belirten Hakkı Coşkun, “Atölye benim. Resim çalışması yapıyorum. Her çeşit resim yapıyorum. Oyma, kakma yapıyorum. Son zamanlarda geçici dövme yapmaya başladım. Portre yapıyorum genelde. Yağlı boya resimler yapıyorum. Onlarla mutlu olmaya çalışıyorum. Ben sanatıma orta okulda başladım. Sabahtan öğleye kadar okula giderdim. Öğleden sonra da çarşıyı gezerdim, kendime resim ve tabela bulurdum. Başardım. Liseyi öyle bitirdim. Liseden sonra 2 yıl boşta kaldım. Kendimi bir yere atmam lazımdı. Hava Teknik Okulları’na girdim. Oradan mezun olduktan sonra kıtalara gittim astsubay olarak. Resim, heykel, vitray, rölyef gibi çeşitli sanatlarla askeriyede çok güzel şeyler yaptım. Çok güzel şeyler çalıştım. Herkes tarafından da çok sevildim. Çok mutlu bir hayat yaşadım” şeklinde konuştu.
“Boş bulduğum kapıya çizimler yapardım” Emekli olduğu 1998 yılına kadar süren askerlik hayatında yaşadıklarından dolayı çok mutlu olduğunu ve askerliğin düşünüldüğü kadar katı kurallar içermediğini vurgulayan Hakkı Coşkun, şunları kaydetti: “Askerde katı kuralların olduğuna inanmıyorum. O gelişmemiş toplumlardadır. Bizde de varsa, ben pek inanmıyorum. İnanın ki, askerlikteki disiplin, dışarıdaki disiplinden çok daha güzeldi. Duvarlara, spor salonlarına çeşitli resimler yapıyordum. Hiç boş kalmazdım. Herkes loto oynardı ben resim çalışması yapardım. Vitraylar yapardım, boş bulduğum kapıya çizimler yapardım. Hiç kimse itiraz etmezdi. Askeriyedeki diğer birimlerde de aynı şeyi yapmaya çalıştım. Çok güzel oldu. Komutanlardan hiçbir baskı görmedim çünkü ben ne yaptığımı biliyordum.”