Depremzedelere gönderilen duygu yüklü koliler - İZMİR

- Kolilerin toplandığı alandan görüntüler - Depremzedeler için gönderilen kıyafetler - Engin Kılınçkaya'nın mektup okurken ağlaması - Engin Kılınçkaya'nın açıklaması Depremzedelere gönderilen duygu yüklü koliler - İzmir 'e depremin yaralarını sarmak için Türkiye'nin dört bir yanından gönderilen kolilerden depremzedeler için yardım malzemelerinin yanı sıra duygu dolu mektuplar da çıkıyor - Bir öğretmenin gönderdiği yardım kolisine koyduğu duygu yüklü mektubu okuyan görevliler, gözyaşlarını tutamadıİZMİR (AA) - ABDULLAH DOĞAN - Depremin ardından tek yürek olan Türkiye'nin farklı bölgelerinden İzmir 'e gönderilen koliler, yardım malzemelerinin yanı sıra hayırseverlerin duygu dolu mesajlarını da taşıdı.Depremin vurduğu Bayraklı ilçesindeki Zeki Müren Parkı'na da yüzlerce çadır kuruldu.Rızabey ve Emrah Apartmanı yakınındaki çoğu ağır hasarlı apartman sakinlerinin konakladığı bu çadırlarda yardım gönüllüleri ihtiyaçları karşılamak için seferber oluyor.Başta gıda ve ısınma olmak üzere çadırda kalanlara her türlü yardımın organizasyonu ise park içindeki basketbol sahasından yapılıyor.Türkiye'nin 50 ilinden, çoğunluğu kargo ile gönderilen yardım kolilerinden çıkan bazı mektuplar ise okuyanları duygulandırıyor.Organizasyonun öncülerinden emekli polis memuru Engin Kılınçkaya, AA muhabirine yaptığı açıklamada, depremin hemen ardından yardımları koordine etmek için 5 arkadaşıyla işe koyulduklarını söyledi.

Kapalı basketbol sahasını lojistik üs olarak kullandıklarını anlatan Kılınçkaya, depremzedeler için gönderilen gıda, konfeksiyon, ayakkabı, ilaç, çocuk bezi ve çok sayıda malzemeyi burada kategorize ettiklerini anlattı.Kılınçkaya, yapılan organizasyonun halk hareketine döndüğüne dikkati çekerek, "Burası yardım toplama merkezi gibi oldu. Türkiye'nin her bölgesinden kargolar geliyor. Bu birlik ve beraberlikle zor günleri atlatacağımıza inanıyorum." dedi.
- "Süt kokulu kuzular"Kolilerin bazılarında yardımseverlerin duygularını kaleme aldığı mektupların yer aldığına işaret eden Kılınçkaya, bunlardan bir öğretmenin yazdığını gözyaşları içinde okudu:"Süt kokulu kuzular, yaşadıklarınız kolay değil. Şu an nefes alabiliyorsanız bunu da atlatırsınız. Maaşını alan öğretmen ablaların, abilerin ve temizlik görevlisi teyzelerinizin topladıkları sizler için. Ada da sizler için kumbarasını boşalttı. Ayağınıza taş değmesin kuzularım. Oynadıkça, yedikçe, giyindikçe sizi sevdiğimizi ve duacınız olduğumuzu unutmayın. Maral Ada'nın annesi."