Engelin olmadığını azmiyle gösterdi...Yazdığı kitaptan kazandığı parayla yeniden yürüyebilmek için tedavi oluyor

Kitabının kapak ve içeriği
-Kitap okuması
-Annesinin ilgilenmesi
-Röportaj
-Tekerlekli sandalye de gezmesi
-Ailesiyle vakit geçirmesi
-Yatağında dinlenmesi

( İSTANBUL ) İSTANBUL

- Başakşehir’de yaşayan Ömer Faruk Morkoç (19), 7 yaşında geçirdiği trafik kazası sonucu tekerlekli sandalyeye mahkum oldu. Yazdığı şiirlerle ödül alan Morkoç, hayattan umudunu kesmeyerek ikinci kitabı olan ‘Aşikar’ı yazdı. Markoç, yazdığı diğer kitaplardan kazandığı gelirle yeniden yürüyebilmek için tedavi masraflarını karşılıyor. Başakşehir’de yaşayan Ömer Faruk Morkoç, 12 yıl önce geçirdiği trafik kazasında engelli kaldı. Engelli kalmasına rağmen pes etmeyen Morkoç, kitaplarıyla yaşama tutundu. İki yıl aradan sonra ikinci kitabı olan Aşikar’ı çıkardı. 7 yaşında geçirdiği trafik kazası nedeniyle tekerlekli sandalyeyle yaşama tutunmaya çalışan Morkoç, bir arkadaşının verdiği kitapta Orhan Veli’nin şiirlerini okuduktan sonra şiir yazabileceğini fark ederek başladı.
Yanı sıra yazdığı şiirlerle ödül alan Ömer Faruk Morkoç, Aşikar adlı ikinci kitabını çıkarmanın heyecanını yaşıyor. Kitabının adı ‘Aşikar’, ismini de engelli insanlara aşikar olması ve dertlerini sorunlarını anlatması için bu ismi koyduğunu belirtti.
12 yıldır tekerlekli sandalye ile yaşamını sürdüren Ömer Faruk Morkoç, “Ben 7 yaşında çocukluğumu kaybettim. Şu an da 19 yaşındayım ve hala ağlıyorum çocukluğumu bulmak için. Engelli hiç kimse çocukluklarından, hayallerinden, umutlarından vazgeçmesinler. Vazgeçmek kaybetmektir. Kaybetmekten korkabilirler ama vazgeçmesinler” diyerek kendi gibi olan arkadaşlarına mesaj verdi. diyerek insanlara sevgiyi umudu ve hayallerini aşılamaya çalışıyor. “Kitabımın adı ‘Aşikar’ İlk kitabını önce ailesiyle paylaştığını anlatan Ömer Faruk Morkoç, “İlk kitabımı öncelikle aileme sundum, onların görüşlerini alıp şiirlerimi okudum. Ailem beğendikten sonra diğer insanlara yaymaya başladım ve sonunda kitap haline getirdim. İlk kitabımı çok zor şartlar da çıkardım. Sebebi de insanlara ulaşmamdaki sıkıntıydı. Başakşehir Belediyesi’nin desteğiyle okullar da güzel programlar yaptım. Bunları yaparken ikinci kitap için hazır olduğumu düşündüm. Birinci kitaptan iki sene sonra diğer kitabımı çıkardım. Buda benim için büyük bir gurur kaynağı oldu. Kitabımın adı ‘Aşikar’, ismini de engelli insanlara aşikar olması ve dertlerini sorunlarını anlatması için bu ismi koydum” dedi.
“Tedavinin gelirini kendi yazmış olduğum kitaptan çıkarmaya çalışıyorum” İkinci kitabını tedaviye devam etmesi için çıkardığını belirten Morkoç, “İkinci kitabımın farklı bir amacı da var. Ben şu anda yürümek için bir tedavi görüyorum. Hayırlısıyla yakın bir zamanda ayağa kalkacağım. Bu tedavinin gelirini kendi yazmış olduğum kitaptan çıkarmaya, kendi emeğimin karşılığıyla yapmaya çalışıyorum. Bu kitabın satışıyla elde edilen gelirle tedavimi karşılıyorum. Sosyal medya da kampanya başlattım. İnsanlara da umut oluyorum. Bir kitap bir umut diyerek insanlara sevgiyi umudu ve hayallerimi aşılamaya çalışıyorum” şeklinde konuştu.
“10 yıl içerisinde Nobel Edebiyat Ödülüne göz dikiyorum” İleride ki zamanda en iyi ödülü almayı hedeflediğini söyleyen Engelli Ömer Faruk Morkoç, “İleriki bir 10 yıl içerisinde Nobel Edebiyat Ödülüne göz dikiyorum. Kendimi kanıtlayana kadar insanlardan çok fazla bir şey duymuyordum. Kendimi kanıtlamak için kitap yazdım, programlar düzenledim. Daha sonra insanların bakış açısının değiştiğini fark ettim. Ailem her zaman yanımda oldu. Kendimi şair olarak ifade etmiyorum. Necip Fazıl, Nazım Hikmet ve Mehmet Akif gibi kendine şair diyen insanları beğendiğim için kendimi yazar olarak ifade etmeyi seviyorum. Şair yakıştırmasını şu an kendime yakıştıramıyorum” dedi.
“7 yaşında çocukluğumu kaybettim” 12 yıl önce talihsiz bir trafik kazası geçirdiğini anlatan Morkoç, “7 yaşında trafik kazası geçirdim. Samsun’da hastanede yoğun bakımda gözlerimi açtım. Taburcu olduktan sonra Amasya’daki evimize döndüğümüzde yüksek merdivenler vardı. Ben o merdivenleri ilk kez babamın sırtında çıktım. O an anladım engelli olduğumu. Unutamayacağım en kötü anılarımdan biriydi. Ben 7 yaşında çocukluğumu kaybettim. Şu an da 19 yaşındayım ve hala ağlıyorum çocukluğumu bulmak için. Engelli hiç kimse çocukluklarından, hayallerinden, umutlarından vazgeçmesinler. Vazgeçmek kaybetmektir. Kaybetmekten korkabilirler ama vazgeçmesinler” İfadelerini kullandı.