Yaklaşık 700 kişinin hayatını kaybettiği Van depreminde, 60`tan öğretmenin yaşamını yitirmesi Ceyhan depreminde enkaz altında 72 saat kaldıktan sonra hayata tutunan Hatice öğretmeni gözyaşlarına boğdu.


27 Haziran 1998 günü saat 16.56`da Adana ve çevresinde yaşanan 6,3 şiddetindeki deprem ardında unutulmayacak hikayeler bıraktı. 146 kişinin ölümüne sebep olan depremin üçüncü gününde enkazdan sağ çıkarılan öğretmen Hatice Eker, bu hikayelerin baş kahramanı oldu.
Adana’nın Yumurtalık ilçesine bağlı Kurtkulağı Beldesinde tek başına yaşayan Eker, Van`daki kurtarma çalışmalarını izlerken `kendimi bir kez daha enkaz altında kalmış gibi hissettim` diyor. Kurtarma çalışmalarını gözyaşları içinde seyreden Hatice öğretmen, duygularını şu sözlerle dile getiriyor: “Depremin ardından uykularım kaçtı. Ölen ve yaralı kurtulan insanları gördükçe toprak altında kaldığım anı yaşadım. Özellikle enkaz altında kalan öğretmenleri görünce tüylerim diken diken oldu. Şimdi gözüme uyku girmiyor, geceleri yatamıyorum. Allah ailelerine sabır versin."

ENKAZ ALTINDA KIZIMLA HELALLEŞTİK, O ÇIKAMADI
Eker, 1998’deki depreme kızı Emel ile yakalandı. Üç gün boyunca enkaz altında yaşam mücadelesi verdi. Hatice öğretmen, üçüncü günün sonunda enkazdan sağ çıkarıldı. O günleri ve enkaz altıdayken kızıyla helalleşmelerini göz yaşlarıyla anlatan Eker, enkaz altında yaşadığı acı olayı şöyle aktarıyor: “Yatak odasının kapısındayken deprem oldu. Birkaç saniye sonra içinde bulunduğumuz üç katı kaçak olarak çıkılmış apartman yerle bir olmuştu. Kızımla yan yanaydık. Bir annenin yaşayabileceği en büyük acıyı ben orada yaşadım. Normal şartlarda elini uzatsan tutacak bir pozisyondasın, kızını çekeceksin, kurtaracaksın ama o kadar molozlar yığılmış ki, kurtaramıyorsun, elini uzatamıyorsun. Çaresizsin orada. Kızım bağırıyor. En son hık diye bir sesini duydum, uyudu diye düşündüm. Daha 18 yaşındaydı ölümü ona yakıştırmadım. Emel Emel diye seslendim ama cevap vermedi. Samsun 19 Mayıs Üniversitesinde Hemşirelik okuyordu. Hala uyuyor rahatsız etmeyeyim dedim. Meğerse o an hayatını kaybetmiş. Son sözleri de ‘anne hakkını helal et’ olmuştu. Helalleştik. Bana 20 gün sonra söylediler kızımın öldüğünü. Hala öldüğüne inanamıyorum. Mezarı var gidiyorum, dua ediyorum ama görmediğim için inanmıyorum.”
ENKAZ ALTINDA KALANLARI EN İYİ BEN ANLARIM
Van’da enkaz altında kalanları en iyi kendisinin anladığını dile getiren Eker, “Enkaz altında kalanların psikolojisini çok iyi anladım. Van depremini duyduğumdan beri 3-5 saat belki uyumuşumdur. Yatamıyorum, uykularım kaçıyor. Damdan düşenin acısını damdan düşen anlar. Orada küçük dar bir alanda, hareket imkanın asla yok, beklediğin şey dışarıdan birilerinin sesini duyması. Sen onların sesini duyuyorsun ama dışarıdakiler seni duymuyor yada duyurmakta zorlanıyorsun. Van’da da aynı şey yaşanıyor. Van’a gidip bir canlının üzerinden bir taş alıp atmak isterim. “ şeklinde konuştu.

DEPREM ALLAHIN TAKDİRİDİR AMA ÖLÜMLERİN ÇOĞU CİNAYET
Depremden sonra bir ayağının kesildiğini diğerinin de tam olarak iyileşmediğini aktaran Eker, “Ceyhan Sakarya İlköğretim Okulunda çalışıyordum. Mesleğine aşık bir insandım. Bu olaydan sonra emekli olmak zorunda kaldım. Normal bir şekilde olsaydım öğretmenliğe devam ederdim. “ diye konuştu.
Depremin Allahın bir takdiri olduğunu ancak ölümlerin çoğunu cinayet olarak gördüğünü aktaran Eker, “Benim evimin demirleri çok inceydi. Van depreminde yıkılan evleri görüyorum aynısını biz 13 yıl Adana’da yaşadık. Etrafındaki evler duruyor ortadaki bina yıkılmış. Deprem öldürmedi, o binalar öldürdü. Gelen fay hattı tek apartmana mı vuruyor. Bu bir cinayettir. Göz göre göre cinayettir. Bizim oturduğumuz apartmanın ruhsatı 3 katı verilmiş. Sonra 5’e çıkartılmış yetmemiş 6 kat olarak çekme kat yapılmış. Bu bina nasıl ayakta duracak bu kader değil cinayet resmen. Aynı durumu Van’da da görüyorum." açıklamasında bulundu.