Sanliurfa’nin Eyyübiye ilçesinde yasayan 34 yasindaki Ceylan Demir, 2006 yilinda dini nikahla evlendi. Evlendikten 4 ay sonra, kizina 2 aylik hamileyken esi tarafindan terk edildi. Ailesinin yanina geri dönen Ceylan Demir, kizi dogduktan sonra bir ev kiralayip orada yasamaya basladi.
14 yil boyunca hiç yilmadan evlerde temizlik yapip tarlalarda yevmiye ile çalisan Ceylan Demir, baska bir evlilik yapmayarak hayatini kizi Nehircan’a adadi.
Ailesinin o dönemki sartlari uygun olmadigi için ilkokulu terk etmek zorunda kalan Ceylan Demir, kizi Nehircan’in okula baslama zamani gelince kendisi de okula kaydini yaptirdi. Anne ve kizi birlikte okuyarak ilk önce ilkokulu, daha sonra ise ortaokulu bitirdi. Anne ve kizi su anda birlikte liseye geçti.
Aldiklari yardimlar kira ve faturalara gidiyor
Anne Ceylan Demir, bir yandan para kazanmaya çalisirken, diger yandan ise kizi Nehircan ile birlikte ders çalisiyor. Anne ve kizdan çok birer arkadas gibi omuz omuza verip mücadele ediyorlar. Kiralik bir evde yasayan aile, devletten her ay bin 100 lira destek aliyor ama bunun da ancak kira ve faturalara yettigini belirtiyor. Her gün asevine gidip yemek aldiklarini söyleyen Ceylan Demir, bazen belediyenin, bazen de komsularinin kendilerine gida yardiminda bulundugunu söyledi.
Baskalarinin attigi eski esyalari kullandiklarini söyleyen Demir, bir çogunun ise ise yaramadigini belirtti.
Anne ve kizi omuz omuza verdi
Kiziyla birlikte hayat mücadelesi veren ve Açik Ögretim Lisesinde okuyan Ceylan Demir, “Ben kizima 2 aylik hamileyken dini nikahli evlenmistim, 4 aylik evliyken ayrildim. Resmi nikahim olmadigi için hiçbir sey de talep edemedim. Biz tarlada çalistik, vakiflara gittik, temizlige gittik. Çok zorlandik. Kizimla birlikte su anda okula gidiyoruz. Ben küçükken ilkokul 4’üncü sinifta birakmistim. Simdi kizimla birlikte lise 1’inci sinifa geçtik. Artik ikimiz de liseliyiz. Ben kizima ders çalistiriyorum, kizim bana ders çalistiriyor, birlikte okul okuyoruz. Benim evim kira, hemen hemen hiçbir seyim yok. Buzdolabim var ama çalismiyor. Çamasir makinam var ama çalismiyor. Hiçbir seyim yok. Elbiseleri elde yikiyorum. Kizimla birlikte hayat mücadelesi veriyoruz” dedi.
"Çok zor dönemler atlattik"
Babasini hayati boyunca hiç görmeyen ve ismini daha bilmeyen Nehircan Demir, “Ben babami 14 yil boyunca hiç görmedim ve bu süreçte annemle birlikte çok zorlandik. Zor dönemler atlattik ama yine de dimdik ayakta olmaya çalisiyoruz. Biz annemle anne ve kiz gibi degil de arkadas gibiyiz. Çok rahat bir sekilde ona dertlerimi, sikintilarimi söyleyebiliyorum” ifadelerini kullandi.
Annem benim için okula basladi
Annesiyle birlikte okudugunu söyleyen Nehircan, “O da benimle geliyor ve ders çalisiyoruz. Ben istedim diye okudu. Biraz da okulu daha fazla sevmem için okula kaydini yapti, beraber okuruz diye. Su anda beraber okuyoruz” dedi.
Büyüyünce polis olmak istiyor
Polis olup annesine çocuklugunda yasamadiklarini yasatmak istedigini söyleyen Nehrcan, “Ben okuyunca polis olmak istiyorum. Öncelikle annemi iyi bir sekilde yasatmak, çocuklugunda ne yasamadiysa, gençlikte ne yasamadiysa hepsini yasatmak istiyorum. Ayni zamanda yazar da olmak istiyorum, hayatimi yazmak istiyorum” seklinde konustu.
Dernek kurup mutsuz çocuklari mutlu etmek istiyor
Hayati boyunca kendisine ait bir odasi olmasini istedigini söyleyen Nehircan, para kazanip mutsuz ve ailesi olmayan çocuklari mutlu etmek istedigini belirtti.
Evlerinde hiçbir sey olmadigini söyleyen Nehircan, “Küçüklügüm boyunca bir odam olmasini istemistim, olmayinca umudumu kesmistim çünkü annemle benim gücümüz yetmiyordu. Anneme söyledigimde üzüldügümüz için artik söylemiyorum. Hali sadece oturdugumuz bölgelere serebiliyoruz. Fazla da zaten seremiyoruz. Bu zaten kisin da geçerli. Komsularimiz kisin halilarin altina serdiklerini bize veriyor, biz onlari kullaniyoruz. Ben oda istiyorum ama kiramizi bile zor ödüyoruz. Kirayi geç verdigimiz de oluyor, bazen kiziyorlar ama yine de ödeyebiliyoruz. Ben büyüyünce dernek gibi bir sey kuracagim ve mutsuz çocuklari, ailesi olmayan çocuklari falan, hepsini orada mutlu edecegim” diye konustu.
Anne Ve Kizin Okuma Azmi
Sanliurfa’da yasayan anne ve kizi, bütün yokluklara ragmen hem hayat mücadelesi veriyor hem de birlikte okula gidip okuyor. Evde tek sandalye oldugu için anne Ceylan ders çalisirken kizi Nehircan ayakta anlatiyor, kizi ders çalisirken de annesi dersi ayakta anlatiyor. Büyüyüp polis olmak isteyen Nehircan, kurmayi hayal ettigi dernek araciligiyla mutsuz ve ailesi olmayan çocuklari mutlu etmek istiyor.
