Tek Eliyle 'İğneyle Kuyu Kazıyor'

İçel’in Tarsus ilçesinde yaşayan Zeynep Şimşek, tek eliyle yaptığı iğne oyalarıyla herkesi kendine hayran bırakıyor. Çok zor bir uğraş olan ve dikiş iğnesi ile yapılan iğne oyasını, tek kolu olmadığı için tek eliyle ilmik ilmik işleyen Zeynep Şimşek, ustalığıyla muhteşem ürünler ortaya çıkarıyor. Renk renk ipliklerle yazmadan havlu kenarına, kolyeden küpeye, bileklikten yaka süsü ve taca kadar çeşit çeşit iğne oyası yapan Zeynep Şimşek, el emeği, göz nuru ürünlerini pazarda satarak para kazanıyor.

Emeği ve ürünleri İçel sınırlarını aşarak Türkiye geneline yayılan Zeynep Şimşek’in bu azmi ve başarısı da karşılıksız kalmıyor. Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafından birçok fuara davet edilen Zeynep Şimşek, İçel Esnaf ve Sanatkarlar Odaları Birliğince gerçekleştirilen bu yılki Ahilik Kültürü Haftası kutlamalarında ‘yılın en iyi ustalarından’ biri seçilerek ödüllendirildi. Şimşek, yıllar önce de dönemin Bakanı İstemihan Talay tarafından ödüllendirildi.

“İğneyle kuyu kazıyoruz. Bunu bana kimse öğretmedi, kendim azmimle öğrendim”

Kış aylarında Tarsus’ta, yaz aylarında ise Çamlıyayla ilçesinde yaşayan Zeynep Şimşek, Tarsus’taki evinin kapılarını İHA’ya açarak, azmini ve başarısını anlattı. Henüz 6 yaşında annesini kaybeden, bundan iki ay sonra da tetanos olan kolunun omzundan kesilmesiyle sağ kolunu kaybeden Zeynep Şimşek, 7 yaşındayken Çamlıyayla’nın dağlarında koyun güttüğü sırada, kendi çabasıyla iğne oyası yapmayı öğrendiği söyledi.

Yaptığı işi, ‘iğneyle kuyu kazıyoruz’ diye tarif eden Şimşek, tek eliyle ipliği iğneyle ilmik ilmik işleyerek birçok ürün yaptığını belirterek, “Ben 6 yaşındayken annem ölmüş. Ondan iki ay sonra da kolum tetanos oldu ve doktor kesti. Ben çocukken koyunlarımız vardı, onları güderken iğneyi ipliği elime aldım ve oya yapmaya başladım. Bunu bana kimse öğretmedi, kendim azmimle öğrendim. Daha sonra devamlı yapmaya başladım. Sattığım iğne oyalarından kazandığım parayla kendi ihtiyaçlarımı karşılıyordum. Şu an 65 yaşındayım ve iğne oyasını 7 yaşımdan beri yapıyorum” dedi.



“Kendi ayağımın üzerinde durmak için yılmadan, azimle oya yapıyorum”

Yaptığı iğne oyalarını daha önce komisyoncuya sattığını, ancak çok az para kazandığını dile getiren Şimşek, “İhtiyacımızı bir şekilde karşılıyorduk ama artık iki senedir Çamlıyayla’da pazarda satıyorum. Kültür Bakanlığı da beni bazen fuarlara çağırıyor, onlara katılıyorum. İki defa İstanbul’a, bir defa Kırşehir’e, geçen sene de Ordu’ya gittim. Oralardaki fuarlarda da iğne oyalarımı sattım” diye konuştu.

İğne oyasının çok zor bir iş olduğunu, hem gözü hem de eli yorduğunu vurgulayan Şimşek, “İlk başlarda iğneyi çok batırırdım, kanardı. Şimdi de biraz dikkat etmezsem kanıyor. Ama yine de yılmıyorum, yapıyorum. Kendi ayağımın üzerinde durmak için uğraşıyorum. Benim tek elim olduğu için diğerleri kadar hızlı yapamıyorum ama yine de azimle modeline göre bir hafta ile bir ay arasında bir oya yapıyorum” şeklinde konuştu.



“Kendimle gurur duyuyorum”

Kolunu küçükken kaybettiği için varlığını, yokluğunu bilmediğini belirterek, engellilerin de yılmamasını isteyen Zeynep Şimşek, şunları söyledi:

“Tek yaşıyorum ve her şeyi tek elimle yapmaya çalışıyorum. Azimle her şeyi yapmak gerekiyor. Ben bazen görüyorum, Allah’a binlerce hamdolsun, kendimle de gurur duyuyorum. 7 yaşımdan bu yana devamlı iğne oyası yaptığım için bugüne kadar kaç tane yaptığımı bile bilmiyorum. Yıllar önce İstemihan Talay’dan ödül almıştım. Bu sene de esnaf odasından ödül aldım. Ödül almak çok hoşuma gitti. İsmim söylenince gururlandım, bu halimle yaptım, çabaladım dedim.”