Geçtigimiz yil 6 Subat tarihinde gerçeklesen depremlerde 11 ilde büyük yikim gerçeklesirken birçok vatandas hayatini kaybetti. Depremlerde evleri yikilan vatandaslar farkli illere yerleserek hayatlarini kurmaya basladi.
Depremzedelerin yerlestigi illerden biri de Eskisehir. Deprem bölgesinden gelen kente gelen depremzede vatandaslar burada yasadiklarini unutmaya çalisarak hayatlarina devam etmeye çalisiyorlar. Halen daha depremin sokunu üzerinden atamayan vatandaslar, her an ayni sarsintiyi yasayacaklari korkusuyla yasiyorlar. Hatay’in Antakya ilçesinde depreme ailesiyle yakalanan 64 yasindaki Gandi Çirkin evini ve yakinlarini kaybetti. Kapisi agir hasar alan araciyla 840 kilometre yol kat ederek Eskisehir’e ulasan Çirkin, 6 Subat’i unutamiyor. Dogum günü soruldugunda dahi 6 Subat olarak cevap veren depremzede, en kisa sürede memleketlerine dönmeyi planliyor. Eskisehir’e deprem bölgesinden gelip yerlesen Sema Bediroglu ise üst komsunun çocugunun ziplamasindan dahi ailesinin ve kendisinin tedirgin oldugunu ifade etti.
“Bir gün olsun o günü unutamadik”
Depremin sokunu halen daha ailesiyle birlikte yasayan Gandi Çirkin söyle konustu;
“Bizim için halen 6 Subat günüdür, hiç degismedi. Bir düsünün cehennemi yasadik. Rabbimden de bunu talep ederim. Hiç düsmanima dahi yasatmasin. Deprem bölgesinden çiktiktan sonra bir gün olsun o günü unutamadik. Özellikle de bu son aya girdigimiz zaman evde oturdugum zaman tarihe bakiyorum geçmis ayin yilin ya diyordum ne yapiyordum ben? Fotograflari açiyorum, bilgisayarimdaki fotograflari açiyorum. Aaa filan yere gitmistik, aaa su kutlamayi yapmistik, söyle yapmistik diye diye. Depremle uyandik dedigim gibi de yani unutmanin bir imkâni yok. Çekirdek ailemde sükürler olsun hiçbir sey yok ama tabii ki genis ailede teyzemin kizlari, oglu, dayimin oglu, torunlari ile çocuklariyla beraber hepsi vefat etti, yapacak da bir sey yok. Bana su an için geçen inanin saka degil, bir devlet dairesine gittim. Dogum tarihimi sormuslar, ben farkina varmadan israrla 6 Subat diyorum. Görevli “Ya beyefendi nasil?” diyor. “Aa özür dilerim kafam oraya takildi” dedim. Dogum günüm de Agustos’un 6’si. Kafama öyle yerlesmis ki subat ayi. Depremde aracimin alt kisimda zaten bütün o hani yerdeki berbat olaylardan parçalandi ve ne düstügünü pek bilmiyorum kapisi zarar gördü. Eskisehir’de degistirmek zorunda kaldim. Evet ve yola ki düsünün battaniye ve pijamalarla çikmissaniz. Arabam Polatli’da, Haymana’nin o yokusunda durdu, bozuldu. Kapi zaten göçmüs içeriye. Ardindan iste oglumun arkadaslari sayesiyle Polatli’dan gelenler oldu. Arabayi çektiler. Tamir edip bir gece bizi Polatli’da misafir ettikten sonra Eskisehir’e devam ettik, geldik.”
“Çok agir bir depremdi, sarsintiydi”
Hatay’in Iskenderun ilçesinde depreme yakalanan ve evi ve dükkâni yikilan Sema Bediroglu, "Yani her an yine yasayacakmisiz korkusu oluyor, kipirdamiyoruz, adim atamiyoruz. Ama nasil diyeyim? Hayata baglanmak için unutmaya çalisiyoruz. Bizim evimiz 4 katliydi, biz çikamadik bile. Çünkü çok agir bir depremdi, sarsintiydi. Hani o an düsünemiyorsun, insanlar kaçmayi düsünüyor. Üst katimiz indi, biz panik olduk, donduk kaldik. Çünkü bu sefer çok yüksekti. Çikamayacagiz, kurtulamayacagiz, ümidiyle oturduk ve durdugumda indik ama yani hani o zaman gördük. Biz sandik bitecek hani duracak yikimlari gördük. Enkazlari öyle gördük. Ya buraya da gelmemizin amaci hani düzelmedigi için ama aklimiz gönlümüz tabi ki sehrimizdedir. Burada da yasamaya devam ediyoruz. Çocuklarim çok rahatsiz oldugu için esim panik atak tedavisi gördü. Belli araçlara binemiyoruz, evde kalamiyoruz, kapali alana giremiyoruz. Üst katimda biraz yaramaz çocuk var. Adim attikça deprem oluyor saniyorum. Yani hani unutulmayacak bir sey unutuluyor diyorlar da unutulmuyor. Komsu, es, dost, çevre derler ya çok öyle sayida insanlar çok vefat eden oldu. Birebir kendi ailemden kimse olmadi çok sükür. Ama hani ben ne diyeyim komsunda oldu, çevremde oldu, is arkadasinda oldu. Yani böyle vefat edenler oluyor. Kaçarken kendini bilmeden hani daha çok enkazin altina iten oldu. Çarpiyorsun, bilemiyorsun o an. Farkli bir duygu ölüm korkusu. Ya su an sehirde gelismeleri olmali, elektrigi, suyu. Çadirda yasam çok zor. Hani belediyeye bir seyler yapamadi su an daha da kötü oluyor. Mecburen iste çalismak gerekiyor. 2 tane gencin var benim. Hani evimiz falan her seyimiz kira oldugu için biz buraya geldik. Ama geldikten sonra da hani böyle olmaz bir is kuralim ne yapalim diye. Sag olsun buradaki arkadaslar burayi gösterdi. Geldik esimle birlikte ilk kez çalisiyoruz” dedi.
Depremin Travmasi Hala Üzerlerinde
11 ilde büyük yikima neden olan depremin üzerinden bir yil geçmesine ragmen Eskisehir’e yerlesen depremzedelerden bazilari dogum günü soruldugunda dahi istemsizce 6 Subati söylerken, bazilari da komsusunun çocugunun ziplamasindan dahi tedirgin oluyor.
